Чарка, шкварка, иномарка

"12 kwietnia 2017 r. W тресте "реммонтажстрой" na pierwszym рудоуправлении oao "беларуськалий" w soligorsk minęło spontaniczne spotkanie instalatorów. Jak poinformował w wywiadzie dla agencji przewodniczący podstawowej organizacji niezależnego związku zawodowego górników oao "беларуськалий" siergiej czerkasow, pracownicy trust odmówił pracy, возмущаясь gwałtowny spadek wynagrodzeń: w porównaniu z początkiem roku wynagrodzenia instalatorów spadły o połowę" (naviny. By). "W przedsiębiorstwach, a to winnicy, gdzie teraz często wysyłają na wakacje na własny rachunek, lub pmk, gdzie zatrzymują wynagrodzenia miesiącami, za takie grosze pracować nie ma sensu. Cała praca w райцентре — to райисполком lub policja.

Tam siedzą ludzie swoje. Reszty nie ma pracy" (naviny. By). I oto stało się coś, co dawno (bardzo dawno) powinno było się zdarzyć i o czym tak długo ostrzegali białorusinów. Ich pensje i poziom życia zaczęły się w zgodzie z tym poziomem, który może zapewnić bezpośrednio białoruska gospodarka. Wszystko to, co miało miejsce wcześniej, było, że tak powiem, nie jest do końca prawdą.

W dużej mierze konkretny poziom życia (na tle jeszcze bardziej specyficzne gospodarki) był ze względu na niczym innym, jak infuzjami z rosyjskiego budżetu. Po prostu to trwało tak długo, że ludzie już zapomnieli, że może być inaczej. Jako "Innego" wariantu była "Magiczna евробеларусь". Nawiasem mówiąc, to właśnie tak jak do tej pory toczą się dyskusje w białoruskiej przestrzeni pasażerskiej: żyć kosztem rosji lub na rachunek europy (i kto da więcej!). Problem w tym, że w najbliższych latach białorusi będzie żyć na własny rachunek (i im dalej, tym więcej).

Właściwie mówiąc, nic złego ani dziwnego w tym nie ma: większość republik radzieckich (w tym rosji), tak czy inaczej, przez to przeszli. W katastrofie zsrr to było, kiedy общесоюзная gospodarka najpierw pracowała coraz gorzej. A potem zniknęła. I wiele musiało przetrwać.

Żyli jak tylko mógł. 90-tych był trudnym czasem i w krajach bałtyckich i na zakaukaziu i w azji środkowej. Kto jest zainteresowany — zapytaj, jak ostro, powiedzmy, że zmienił się poziom życia w сверхблагополучной radzieckiej gruzji raz po rozpadzie zsrr. Więc nic nowego, ciekawego, niezwykłego w dzisiejszej białorusi się nie dzieje.

Rb od tego bardzo długo ratował bynajmniej nie były przewodniczący kołchozu, a rosyjska pomoc gospodarcza. Tak, że dzisiejszy kryzys w rb jest całkiem naturalny charakter, to po prostu musiało się stać znacznie, znacznie wcześniej. Jak i w sąsiednich polsce, ukrainie, litwie. "Pauzę rosyjskiej pomocy", którą trzeba było wykorzystać dla reform gospodarki i tworzenia nowych przedsiębiorstw, elity białorusi używał do zamrażania sytuacji.

To jest właśnie zapadła decyzja, podjęta została bynajmniej nie w moskwie (tam była zupełnie inna polityka), a właśnie w "Suwerennym mińsku". I oto z 2011 roku, szybko idzie "Rozmrażanie". Rozrusznikiem była, o dziwo, внешнеполитическая problem (gruzja/abchazja/j. Osetia).

Białoruś — to bardzo mały kraj, ale jakoś bardzo "Fachowo" trafia pod duże polityki zagranicznej dystrybucji. Pozazdroszczenia sztuka. Z pewnością kryzys finansowy w rb miał przyczyny wewnętrzne (państwa kontrolę gospodarki i ujemny bilans handlowy), ale wężyk hakiem było właśnie "Odmowy". Co, nawiasem mówiąc, okazał się bardzo niską kompetencje kierownictwa kraju.

Uznanie/nieuznanie j. Osetii było bardzo poważne "головняком" i wymagał od białoruskiego kierownictwa wyższego stopnia dyplomatycznych talentów. To było серьезнейшим "Wyzwaniem" dla kierownictwa kraju. I białoruś "Genialne" oblała egzamin.

Z wszystkich możliwych (a było ich nie dwa i nie trzy) wariantów został wybrany najbardziej głupi, najbardziej problematyczny i najbardziej skandaliczny. Czyli obiecać mr miedwiediewa przyznać cchinwali. I nie przyznać się! gorzej być nie może sobie wyobrazić, że coś jest niemożliwe. Co złą decyzję.

Aby nie być gołosłownym: rb było wiele wariantów rozwiązania югоосетинской problem: na przykład, od samego początku bardzo wyraźnie potępić gruzińską agresję, wysłać pomoc humanitarną. Ale tak nie akceptować j. Osetię (nie naruszając "Prawo międzynarodowe!). Szczerze, prosto i logicznie.

Z samego początku. Lub z góry całkowicie zniknąć od wszystkich spraw kaukaskich (co tam zapomnieli białorusini?). Nas to nie dotyczy (zamknąć hermetycznie!). Gorzej, ale też szczerze.

Lub jeszcze do konfliktu stale oferować swoje "Pokojowe usługi", a po wojnie "Obrazić się na wszystkich watażków" i "Zamknij bramę". Opcji było wiele. Ale białorusini wybrali najbardziej "Ustrojstwo" i bardzo niefortunne rozwiązanie. Od tego momentu rosja zaczyna ograniczać pomoc.

Czyli przed białoruskiej dyplomacji stała серьезнейшая zadanie. I białoruska dyplomacja całkowicie zawiedli. Nawiasem mówiąc, to właśnie wtedy zaczynają się ciekawe kontakty z mfw. Czy to możliwe, że rosja "Pomóc" w czasie tego samego kryzysu w 2011 roku? na pewno.

Ale białoruski msz zrobił wszystko, aby to się nie stało. Ostatecznie stosunki na linii moskwa-mińsk dobił kryzys ukraiński (i w mniejszym stopniu kryzys w syrii/karabach). Dlaczego-to w świadomości białorusinów istnieje taka sowiecki relikt "Bezzwrotnej pomoc gospodarcza". Zsrr, w zasadzie ją miał, ale nie całkiem "Bezinteresownie".

Zwykle w odpowiedzi wymagało polityczna i ideologiczna lojalność. Można być ironiczny, na temat tego, jak to wszystko było nam trzeba. Ale lojalność przewidziano. Białoruskie "Wynalazek" — to pomoc gospodarcza bez wszelkiej wzajemnej lojalności (niezależne państwo!).

Tak więc, jeśli konsekwencje uznania abchazji/j. Osetii były poważne, to"Aneksja krymu i separatyści" (a tak właśnie pisali w białoruskich gazetach) umieszczono kulę punkt w sprawach "Pomocy gospodarczej братскому białoruskiemu narodowi". Kino zostało dokończone, za wszystko trzeba płacić. Przepracowany "Chłopaki-oktiabrystów" z białoruskiego kierownictwa.

Krym był osobistym projektem Putina. Najważniejszym i znaczącym projektem. I wszelkie "фронду" w tej sprawie uważał za osobistą obrazę. A jak wszyscy zdajemy sobie sprawę, że decydujące zdanie w kWestii wyboru "Pomocy" właśnie za nim.

Czyli przed pytaniach polityki zagranicznej urzędu rb (i osobiście przed panem макеем!) postawiono fantastyczna konfliktów interesów zadanie: co zrobić w warunkach "Powrotu krymu"? rozwiązanie nie jest długo czekać. Dzisiejsze dramatyczny spadek płac na białorusi — to właśnie w dużej mierze konsekwencją "Ukraińskiego krymu", "Przyjaźni z турчиновым" i dostaw oleju napędowego apu. Przecież nie może rosja świadczyć pomoc gospodarczą kraju, który nie chce uznać jej integralność terytorialną i szanować jej politykę zagraniczną. To upokarzające w końcu.

Około ta sama umowa, którą łukaszenka zaproponował białorusinom: dobrobyt materialny (чарка, шкварка, иномарка) w zamian za nieuczestniczenie w polityce — miała miejsce w stosunkach moskwa-mińsk. Polityczna lojalność w zamian za gospodarcze preferencje. Problem w tym, że łukaszenka nie jest po prostu "Naruszył regulamin" transakcje. Problem w tym, że on kategorycznie odmówił ich przestrzegać.

W rzeczywistości, wszystkie te lata, on je ostentacyjnie ignorował. Ze szczególnym cynizmem tak powiedzieć: jesteśmy niepodległym państwem i nikt nam nie dekret! to po co było o czymś? tu u białorusinów podjęta wszystko przeszkadzać w jedną kupę: wspólną historię, język, państwo związkowe, niezależność. Społeczne zasady i oligarchów. I dokładnie mieszamy dużą łyżką.

I tak, w tym месиве już nic nie zrozumiesz i nie udowodnisz. Ale warto uprościć sytuację, wrócić, że tak powiem, na oryginalne. I wszystko staje się krystalicznie jasne: umowa była taka, prosta i przejrzysta, — pomoc gospodarcza w zamian za polityczną lojalność. Przy tym białorusinom nikt ręki nie выкручивал, chcesz — bierz, nie chcesz — zrezygnuj. Po ukraińskiego konfliktu mówić o jakiś tam politycznej lojalności wobec oficjalnego mińska dość śmieszne.

I prędzej czy później to musiało się stać (z pozostałymi republikami stało się to znacznie wcześniej). Tłumaczenie relacji na czysto komercyjne tory. "Przedostatnia republika" — ukraina przez to przeszła niedawno — w rezultacie poziom życia spadł kilka razy i według tego kryterium kijów zbliżył się do azji środkowej. Dokładnie to samo dzieje się teraz z białorusią.

Standard życia jest nie tylko spadnie, spadnie do poziomu krajów trzeciego świata. Najsmutniejsze jest to, że temu, on już nie wróci. Tu, w kijowie, na przykład, nie tylko spędzają eurowizji (євробачення!), ale i idą na pokrycie metra. A co można zrobić, metro — to bardzo kosztowne dla krajów trzeciego świata.

I nawet do jej stolicy. Czyli po zerwaniu z rosją ukraina stopniowo (i boleśnie!) przyzwyczaja się do nowych standardów życiowych. Próba "Usiąść na szyję europie" sukcesu nie odniosła. Teraz ten sam proces uruchomiony w białorusi, co już miało tam poważne konsekwencje polityczne.

I tak oczekiwanej na białorusi spotkaniu Putin-łukaszenka ostatnio stwierdzono, że długi trzeba płacić. I dług za gaz też. Nie tego spodziewałem się aleksander łukaszenka od spotkania, nie. W zasadzie kwota do rosji mała i pytanie mógł się zdecydować, ale ten wariant zakłada zupełnie inny format relacji (bez ataków i strzałów pod adresem rosji).

Wielu zdziwiło na początku roku brak spójne reakcji rosji na areszt "Prorosyjskich blogerów" na białorusi. Nic dziwnego — było jasne od samego początku, że jest to dość brudna prowokacja. Obliczanie kładziony jest właśnie na ostrą reakcję moskwy, tak aby można było głośno krzyczeć, że nas krzywdzą". Zamiast tego białoruskim элитам dano świetna okazja, aby osobiście wyjaśnić народонаселению, co dzieje się z zarobkami, cenami komunalnych, pracy, korzyściami i poziomem życia w ogóle.

Jednak drogo kosztowała aleksandra григорьевичу przyjaźń z piotrem алексеевичем.