Pierwsza amerykańska narodowa kłamstw stuknęło 120 lat

Fajnie żyć w tym kraju. Ze strony czasami wydaje się, że kłamstwo i kłamstwo – to państwowe credo, podniesiony do rangi ustawy, a nie inaczej. Inaczej w kraju, który nazywa się ostoją wolności i demokracji, po prostu nie przeżyć. Tymczasem niecały miesiąc temu można było świętować najprawdopodobniej porządek data: 120 lat od chwili, gdy stany zjednoczone zaczęły kłamać w imię osłony swoich ciemnych celów. O tak, powiecie, wszyscy kłamią! odpowiem tym samym. Oczywiście! pytanie tylko wartości i ilości bzdur, internet, wlać w łeb. Więc stycznia 1898.

W hawanie, na kubie, przybył amerykański krążownik pancerny "Maine". W nocy 15 lutego rozległ się straszliwy wybuch i statek zginął. Do wybuchu doszło wieczorem, kiedy zespół jest na wakacjach, więc ofiar było wiele — zginął 261 osób (standard załoga statku – 355 osób). Ciekawe, że prawie wszyscy oficerowie byli na brzegu, a ofiary marynarze w większości byli murzynami.

Usa oskarżył w tym wybuchu hiszpanów, które zawiodły minę pod statek. Ale niemal natychmiast pojawił się szereg pytań, które zaprzeczyłeś amerykańską wersję. Zdaniem ekspertów, taki wybuch, który разломил statek na pół, nie mógł wystąpić z miny (od niej powstała by dostaliśmy w podwodnej części krążownika). Dlatego wybuch, najwyraźniej doszło do wewnątrz krążownika "Maine". Na to wskazywały i inne fakty: brak оглушенной ryby, która byłaby w podwodnym wybuchu, rozbite okna okolicznych budynków. W 1910 roku, gdy statek próbowali podnieść na powierzchnię, ta wersja została potwierdzona.

Ludzie dowiedzieli się, że: — doszło do wybuchu wewnątrz броненосного krążownika, a nie od miny lub torpedy; — kotły parowe były całe, więc wersja ich wybuchu skazania. Do tego amerykanie w 1911 roku, niespodziewanie okazało wszystkie działania dotyczące podnoszenia statku, wszystkie dokumenty związane z dochodzeniem w sprawie śmierci krążownika opiekun. Изуродованную wybuchem przednią część statku pocięte i переплавили. Ale właściwie, co za różnica? do tego czasu stany zjednoczone bezpiecznie wygrali tę wojnę hiszpanii i оттяпали sobie filipiny, guam, portoryko i kubę. Za pierwsze trzy terytorium, które po prostu stały się amerykańskie posiadłości, stany zjednoczone wypłacone hiszpańskiej koronie w ramach rekompensaty 20 mln dolarów.

A kubę ogłosili niezależną republiką, ale w rzeczywistości stała się ona "Bananowa republika" i burdel. Usa. A w zatoce guantanamo powstała amerykańska baza marynarki wojennej. Muszę powiedzieć, że już od 120 lat z małym USA tak robią. Najważniejsze jest to, podobnie jak w poprzednich latach, szybko wymyślać wymówki.

W 1898 roku nawet ekspres do krzyczeli na terenie całego zjednoczonych o tym, że "Podły hiszpanie wysadzili miną krążownik "Man"!" w społeczeństwo wrzucili hasło (i to bez telewizji, radia i internetu!): "Pamiętaj, man!" — i zaczynamy. "Maine", oczywiście, już nikt, oprócz historyków, nie pamięta. Czym pamiętać jakiś koryta, a do tego pełen załogą z czarnych stanów południowych? a oto guam. Filipiny. Kuba. Tak, w 1911 roku, stało się jasne, że hiszpanów "Klikanie" jak dzieci, ale kubę-to cała reszta terenie nikt nie pomyślał zwracać. Nie, przepraszam, kompot były przygotowywane. Wietnam.

Ofiarami amerykańskiej agresji w wietnamie w ciągu ośmiu lat, od 1965 do 1973 latach, stały się miliony mieszkańców tego kraju. Plus zniszczona przemysł, изгаженная zastosowaniem дефолиантов i herbicydów natura, zgwałcony przez nich samych genowej. Maniaków u wietnamczyków wciąż rodzą się. A ilu dziś pamiętają, od czego wszystko się zaczęło? a rozpoczęła się jedna z подлейших wojen z tak zwanego тонкинского incydentu. Sierpień 1964 roku, kiedy trzy łodzie wietnamskich marynarki wojennej rzekomo zaatakował bezbronnego niszczyciel wspóltowarzyszy i lotniskowiec "тикондерога". Tak, w 1995 roku nsa рассекретило dokumenty, wskazujące na to, że w zderzeniu 2 sierpnia pierwsi otworzyli ogień siły amerykańskie, a 4 sierpnia żadnych starć nie było w ogóle.

W tym informacje o "Ataku wietnamczyków" опровергалась nawet kapitanem Johnem герриком, pod dowództwem którego znajdowały się "Poszkodowani" amerykańskie niszczyciele. Ale wywiad nalegała, że ma przechwytywanie wiadomości, w których wietnamczycy są uznawane w doskonałej ataku. I potem, kogo tam obchodzi opinia kapitana jakiegoś? potrzebna była wojna! cieszy tylko to, że ta wojna była wyjątkiem w wielu amerykańskich агрессий i ameryce musiał zmyć krwią za bezprawie. Idziemy dalej? stycznia 1989 roku, panama. Oczywiście, skąd w małym państwie wzięło 35 000 obywateli usa, i kto im groził, teraz już nie ważne. Fakt, że za 5 DNI i dwie wcześniejsze prowokacje z udziałem amerykańskich oficerów, panama przestała zagrażać USA podąża samodzielnym państwowym kursem. A tak przy okazji, inwazja stanów zjednoczonych na panamę jest pierwszym w historii interwencją usa, jako teoretycznego uzasadnienia której rząd USA używał hasła "Przywrócenia demokracji" i "Zachowania demokracji" demokrację zapisane i przywrócone, tak bardzo, że 20 grudnia w panamie corocznie odbywa się marsz żałobny ("La marcha negra"), poświęcony rocznicy inwazji USA i поминовению pamięci ofiar inwazji. A co tam jakieś панамцы, co najważniejsze, kanał pod kontrolą "Poprawnych" sił. Dosłownie za rok. Pamiętaj, 10 października 1990 r. Przed komisją praw człowieka kongresu USA występowała "Prosta кувейтская dziewczyna" naira as-sabah.

Jak ona nie wahając się, płakała przed kamerami, opowiadając, jak osobiście widziałam irackich żołnierzy, убивавших dzieci. Występ dziewczyny бабахнуло bardzo, bardzo. Saddam hussein i tak na zachodzie nie był szczególnierozumiemy i popularny, a po tym, jak w jednej chwili z sojuszników hussein od razu stał się тоталитарным dyktatorem i katem i. Pamiętamy, tak? a zaraz po inwazji USA z sojusznikami w iraku okazało się, że naira — córka ambasadora kuwejtu w usa. I cała "Wojna w zatoce" faktycznie produkt amerykańskiej prowokacji pr-firmy hill &knowlton. Tata наиры, doskonale сыгравшей swoją rolę, dostał fotel ministra przemysłu naftowego w iraku. Saddam husajn otrzymał linę na szyję.

Iraku, podobnie jak w kraju, nie jest w rzeczywistości. Firma, myślę, że tak, kwitnie. No i jak ominąć słynnej probówce? 5 lutego 2003 roku. Sekretarz stanu USA colin powell w radzie bezpieczeństwa onz oskarżył irak w ukryciu broni masowego rażenia. Do przekonywania pokazał probówki z czymś białym. Reszta szóstki typu blaira gorąco poparli inicjatywę gospodarzy i walczą ruszył wśliznąć krwawego dyktatora husajna. Wojna w iraku pochłonęła setki tysięcy istnień ludzkich, roznosiła w kapuśniak gospodarkę kraju, i wisienka na тортике, doprowadziła do powstania "Państwa islamskiego" (zabronione w rosji).

Z którym teraz wszystkie jego założyciele udają, że walczą. A w 2004 r. , przechodząc na emeryturę, powell przyznał, że zapowiedział dane zostały sfałszowane. A w 2015 roku takie samo uznanie zrobił i blair. Też odejście od spraw. A dlaczego nie? w grób-to chcę z czystej совестенкою. Nawróćcie się, jak. Дотошными dziennikarzami na całym świecie szacuje się: aby rozpętać wojnę w zatoce", władze polityczne USA publicznie солгало 935 razy.

No trochę nie trwał do tysiąca. I przykładów nie trzeba szukać. Aby nie zaśmiecać materiał niepotrzebnymi faktami, pomińmy korei, grenadzie, jugosławii, nikaragui, libii. Podstawową obietnicę: kłaMali, kłamią i będą kłamać. I ci ludzie ciągle o coś oskarżają nas. A przecież najbardziej straszny grzech (no dobra, jeden z) – kłamstwo. Oto, jak mi teraz uwierzyć w deklaracje англосаксов, że został otruty скрипалей? że my nie zabijamy tych w syrii? że jesteśmy alkoholikami wszystkie zatrzymując się? to tylko chyba, że na нетрезвую głowę i uwierzysz. A w ogóle gratuluję rząd USA ze 120-rocznicy publicznie соврамши! pewną drogą iść, panowie "Partnerzy"! oto tylko do nas z wami nie po drodze.