Gorzej niż zbrodnia. Budowa korwet projektu 20386 - błąd

28 października 2016 r. Na стапеле pjsc "Stocznia północna" został założony okręt projektu 20386 z nazwą "Zuchwały". Przedstawiciele przemysłu stoczniowego rozpisują ten statek jak bardzo innowacyjny, ukryty i budowane z wykorzystaniem najnowszych technologii. Przedstawiciele marynarki wojennej odbijają się echem im i twierdzą, że flota zamówi dziesięć takich statków.

Produkcja samego korwet projektu 20380 i 20385 będzie rozwiązana po realizacji już zawartych statków. Jest to rozwiązanie obnaża katastrofalną problem, grożące znacznie osłabić zdolności bojowej marynarki wojennej i, w konsekwencji, obronę kraju w ogóle. W tej chwili w marynarki wojennej federacji rosyjskiej występuje ogromna różnorodność typów statków, z minimalną zjednoczenie między nimi. Na przykład, wśród małych okrętów rakietowych są okręty projektu 1234. 1, które są zastępowane przez dwa rodzaje statków - 21631 i 22800. A jeszcze противолодочные okręty projektu 1124, korwety projektu 20380 jak w szeregu, tak i w budowie, korwety projektu 20385 i teraz 20386.

Ostatnim przedstawicielem "москитного floty" federacji rosyjskiej są budowane teraz okręty patrolowe projektu 22160. O niespójność wśród wielkich klasy okrętów i mówić nie należy, wśród nich prawdziwe "Zoo", począwszy od ukryte "сметливый", opuszczonej na wodę w 1967 roku, jednocześnie w budowie różnych fregat projektu 11356 i 22350. Przy tym najnowsze, podobno znowu będzie budowany w małej serii, stając się bazą dla jakiegoś nowego projektu, znanego teraz jako 22350м. Podobnie statki oceaniczne 1-go stopnia jeszcze radzieckiej budowy lub zakładki też nie są zachęcające zjednoczenie. To wszystko rodzi wiele trudności w zaopatrzeniu statków częściami zamiennymi, w remontach, w przygotowaniu oficerów i midszypmenów.

Nietrudno się domyślić, że i z finansowego punktu widzenia, bardziej opłaca się mieć na magazynie części zamiennych tego samego typu, niż dziesięć nie wymiennych odpowiedników. Dla porównania, marynarki wojennej USA mają jeden typ niszczyciela (klasa "Arleigh burke"), jeden typ krążowników (klasa "Swansboro"). Lotniskowce głównie klasy "Nimitz", które otrzymuje klasę "Ford", uniwersalne okręty desantowe głównie klasy "Wasp", alternatywne klasą "America", itp. Ponadto, te statki bardzo mocno zjednoczeni ze sobą. Tak więc, na przykład, na wszystkich ciężkich okrętów z газотурбинной energetycznej instalacji używany jest jeden i ten sam typ turbiny - general electric lm2500 w różnych wariantach.

Na śmigłowcach i torped okrętowych urządzeniach wykorzystywana jest jedna i ta sama torpeda, itp. Trochę spóźnia się z ogólnej liczby klasa okrętów lcs, ale ten martwy projekt jest mało prawdopodobne, czeka na rozwój, tak samo, jak i eksperyment z эсминцами typu "Zumwalt". Taka unifikacja prowadzi do zmniejszenia kosztów i eksploatacji statków, i na ich remont, a na prowadzenie działań wojennych i nauki, i, oczywiście, na szkolenia personelu i jego wymienność - торпедист z jednego niszczyciela bez problemu będzie służyć na innym zupełnie ten sam, więc jak oficera, który wszedł z ukryte projektu 1135 na fregat projektu 11356, trzeba uczyć się na nowo. Jego przekwalifikowanie przynajmniej będzie oznaczać przejściowe zmniejszenie zdolności bojowej okrętu i często dodatkowe koszty. Która rozpoczęła się w połowie 2000 roku program modernizacji marynarki wojennej może spowodować плавсостав do единообразию. Zamiast tego zaczęło się nasycenie floty statków różnych nie ujednoliconej ze sobą klas.

I istnieje opinia, że to nie tak po prostu. Wszelkie kb, w tym i кораблестроительное, jest zainteresowany w stałej pobierania, opłaconej z budżetu państwa projektem. Jeśli marynarki wojennej otrzymuje jeden lub dwa rodzaje okrętów nawodnych, to raz, płacąc koszt badania i rozwój, tkwiący w cenę pierwszego budowanego serii, w przyszłości marynarki wojennej płaci tylko modernizacji i wsparcie techniczne, jeżeli są one potrzebne. W końcu, tworząc na przykład, korweta, kb w przyszłości, tylko towarzyszy i usprawnia ten projekt, że nieporównywalnie finansowej korzyści z ceną opracowania nowego statku. A teraz, jeśli udało пролоббировать szybką wymianę nowej klasy okrętów jakimś jeszcze więcej nowych, wówczas przychody finansowe i zyski kb okazują się znacznie większych, niż przy wykonywaniu niektórych prac modernizacyjnych. Tak więc, jeśli dla marynarki wojennej poprawnie i opłaca się mieć znorMalizowanych statki, to dla dokumentacji projektowo-konstrukcyjnych organizacji opłaca się projektować i budować wiele różnych klas okrętów do wykonywania tych samych zadań, najlepiej pojedynczo.

Przemysł to też jest korzystne, bo pozwala dać pracę dosłownie wszystkich - statki-to różne i systemów na nich muszą być różne, co oznacza, że na silnikach, na przykład, zarobią i kolomna, i рыбинск. I z innymi systemami będzie podobnie. Zaprzestanie dalszej budowy okrętów projektu 20380/20385 i rozpoczęcie budowy okrętów projektu 20386 wygląda właśnie jak taka realizacja schematu. Na zdolności bojowej marynarki wojennej to wpływa drastycznie negatywnie, bo równocześnie z rozpoczęciem budowy okrętów projektu 20386 kończy się budowa jest już aktywna marynarki wojennej korwet projektu 20380 i częściowo ujednoliconej z nimi korwet projektu 20385, dla których marynarki wojennej jest masa zadań. W końcu poprzednie statki zbudowane w niewystarczających ilościach, ale powstaje nowa klasa droższych statków, dla których, jak widać poniżej, nie ma zadań. Całkiem możliwe, że decyzja o starcie tego projektu została podjęta zupełnie nie dla wzmocnienia marynarki wojennej. Należy zorientować się w tym, jakie przyczyny spowodowały, że projekt 20386 otrzymał taki rozwój -całkiem możliwe, że chodzi o banalne "накачке" projektu organizacji i przedsiębiorstw przemysłowych nowymi zamówieniami, które samemu marynarki wojennej nie jest tak potrzebne.

Aby się o tym przekonać, należy skontaktować się z porównaniu tego statku z jego jeszcze w budowie poprzedników, punkt w rozwoju, które postawiło jego wygląd. Po pierwsze, kluczowym elementem statku projektu 20386 jest jego ogromna cena. W tej chwili znana jest liczba 30 miliardów rubli. A tymczasem, jeszcze ani razu przemysł stoczniowy nie уложилась w uzgodnioną cenę kontraktu, co oznacza, że nawet bez innych warunków cena ta najprawdopodobniej wzrośnie. Tak, statek jest wyposażony w modułowe broni, która też będzie kosztować, i będzie wymagać specjalnych warunków przechowywania na brzegu, prywatne skład osobowy dla każdego modułu, który, jeśli moduł nie jest używany, będzie po prostu żyć na baz morskich, uzyskując wyżywienie i kieszonkowe.

Te pieniądze, niestety, nikt nie uważa, a kwota na cały okres eksploatacji statku wyjdzie niemała. Nietrudno się domyślić, że w końcu, z rozszerzeniem infrastruktury brzegowej, cena statku może osiągnąć 35 miliardów. Dużo to czy mało? jest to cena dwóch korwet projektu 20380. W ten sposób, na te pieniądze, które flota chce przeznaczyć na dziesięć okrętów projektu 20386, można zbudować dwadzieścia okrętów projektu 20380.

A to pozwoli zastąpić wszystko szybko stają się nieaktualne małe противолодочные okręty projektu 1124, których w szeregach marynarki wojennej jeszcze ponad 20 jednostek. Na dzień dzisiejszy te statki są niezbędne do osłony części dyżuru okrętów podwodnych z баллистическими rakiet (пларб), które są niezwykle ważnym elementem sił powstrzymywania jądrowego (сяс), przy czym w przypadku "Utraty" ataku nuklearnego ze strony USA (czego nie można wykluczyć), te okręty będą jedynym środkiem uderzenia odwetu w usa, tak jak inne składniki сяс zmasowany atak rakietowy, najprawdopodobniej nie przetrwają. Jednak zamiast drugiej serii z dwudziestu okrętów projektu 20380 lub 20385, marynarki wojennej chce zbudować dziesięć okrętów projektu 20386, które, oczywiście, nie będą w stanie wykonać te zadania, które mogą wykonywać dwadzieścia okrętów z podobnymi możliwościami. Druga wada projektu 20386 - to jego uzbrojenie. Minus modułów z wymiennym bronią, okręt projektu 20386 uzbrojony prawie tak samo, jak i o połowę tańszy korweta projektu 20380.

Różnice są następujące: u niego na 4 wyrzutnie zabudowy ręcznych wyrzutni rakiet więcej i jednocześnie brakuje dostępne na projektach 20380 i 20385 буксируемая гидроакустическая stacja, którą można zainstalować w postaci wymiennego modułu. Czy warto robić dla tego nowy statek? oczywiście, istnieje możliwość zainstalowania na ten statek moduł z rejsu rakiety "Kaliber", ale po jego instalacji znika możliwość bazowania na pokładzie helikoptera! a przecież właśnie противолодочная lotnictwo, w tym śmigłowce, jest najbardziej niebezpiecznym wrogiem dla okrętów podwodnych. Okazuje się, że dowództwo floty, gdzie będą odbywać się na okręty projektu 20386, będzie musiał wybierać pomiędzy ruchu rakiet i противолодочным bronią. Z helikopterem na pokładzie statku projektu 20386 według własnego uzbrojenia prawie identyczny корвету projektu 20380 przy dwukrotnie wyższej cenie.

W wariancie z modułowej pu kr "Kaliber" ten statek otrzymuje ofensywne możliwości, których nie ma u korwety projektu 20380, ale kosztem utraty zdolności do skutecznego zwalczania łodzi podwodnych. Jeszcze gorsze uzbrojenie nowego statku wygląda w porównaniu z корветами projektu 20385. Statek ten ma identycznego projektu 20386 зенитное uzbrojenie, zaawansowany zintegrowany maszt z radaru, uniwersalny okrętowy стрельбовый kompleks 3с14 pod osiem rakiet "Kaliber" i "Onyks", lub na kilkanaście ракето-torped. Przy całym tym ciężkim uzbrojeniu, statek ponosi i helikopter.

I dowódcy połączenia, lub dowódcy stowarzyszeniem, któremu podlega statek, nie trzeba wybierać między jego противолодочными i szok możliwości. Przy tym corvette 20385 również tańsze projektu 20386, co najmniej o jedną trzecią. Jeszcze bardziej absurdalna sytuacja z projektem 20386 wygląda, z tego względu, że wcześniej, w 2013 roku, marynarki wojennej zrezygnował z korwet projektu 20385 ze względu na ich wysokie koszty. Okazuje się, że co najmniej jedną trzecią droższe statek z слабейшим uzbrojeniem floty pasuje, a tańszy i dobrze uzbrojony nie pasuje? ale przecież to jest absurd.

Jeśli dla marynarki wojennej tak krytycznie mieć możliwość wymiany helikoptera na контейнерную pu zł, to przecież można ją na pokład korwety 20380 umieścić, zamieszczając w вертолетном hangarze instrument zarządzania. To samo, ale o połowę taniej. Trzeci minus nowego statku - sam fakt, że jest nowego typu i jego разунификация z innymi statkami 2-go stopnia. Zamiast diesla коломенского zakładu statek ten ma газотурбинную pole baterii z электродвижением. To innowacyjny system, a jej obsługa i naprawa wymaga przekwalifikowania personelu, tworzenia zapasów części zamiennych i akcesoriów, a także po raz pierwszy będzie prowadzić do zbyt długa remontach i błędy w konserwacji.

Statek jest wyposażony w radar nowej dla krajowej floty architektury, a to pociąga za sobą problemy podobne do problemów z nowej gems. Po co to wszystko potrzebne? czwarty problem, który pociąga za sobą budowę nowego statku, to jest to, co go budują w jednym egzemplarzu, podczas gdy inne nie określone i kontrakty nie podpisane. Серийность statków - warunek konieczny, aby удешевлять ich produkcja iusuwać "Dziecięce choroby", nieuniknione dla każdego nowego zaawansowanego technicznie urządzenia. Teraz program budowy korwet projektów 20380/20385 zatrzymana. Te okręty projektu 20380 i 20385, które są już określone, zostaną ukończone, ale nowe nie zakładane.

Zamiast nich buduje się jeden jedyny "Bezczelny", a przecież jest to strata bezcennego невосполнимого zasobu - czasu. Jedynego zasobu, który nie wrócić i uzupełnić nigdy. Ponadto, jeśli budowa podobnych korwet projektu 20380 i 20385 kontynuował, to można by na jej przykładzie zająć się doskonaleniem organizacji procesu produkcji w stoczniach, aby w końcu zacząć budować statki w rozsądnym czasie. Tak więc, na przykład, ciężki авианесущий krążownik "Kijów" został zbudowany w ciągu pięciu i pół roku szybciej, niż teraz rosja buduje małe korwety.

A przecież był to pierwszy radziecki lotniskowiec i jeden z najbardziej zaawansowanych i złożonych statków na świecie na ten moment. Stałe uruchomienia nowych projektów utrudnia debugowanie produkcyjnego zarządzania na tarcze, fabrykach, i rozpoczęcie prac nad projektem 20386 też nie przyczynia się do tego debugowania. Podobnie zakończenie zamówień okrętowych silników wysokoprężnych na коломенском fabrycznie nie daje zakładu doprowadzić te silniki do wymaganego poziomu niezawodności. Piąty wadą, a on jest bardzo istotny, to sama koncepcja modułowości. Warto przypomnieć, że marynarki wojennej stanów zjednoczonych, początkowo planowanych zobacz modułowe broni na statkach klasy lcs, pomysł z modułami na panewce.

A przecież ich doświadczenie w marynarce budownictwie jest naprawdę ogromny. Moduł musi być przechowywany w specjalnych warunkach, trzeba trzymać pod każdy moduł personel, i, oczywiście, po wyjściu w morze z modułem, statek traci swoją elastyczność do kolejnej wymiany modułu. Wszystko to doprowadziło amerykanów do myśli o ущербности modułowych statków. Czy są podstawy, by uważać, że u nas będzie inaczej? nie.

I porównywanie możliwości bojowych korwety 20385 i statku projektu 20386 już teraz to świetnie pokazuje. Czy są jakieś plusy w rezygnacji z już sprawdzonych i znanych korwet projektu 20380 (i zaawansowanych 20385) na rzecz nowego statku? na pierwszy rzut oka, okręt projektu 20386 ma wiele zalet. On мореходнее lepszym обводам obudowy. Ma większy zasięg uderzenia.

Ma bardziej zaawansowany radar, nowego dla rosji rodzaju. On ma znacznie niższe epr. Może on działać w dalekiej morskiej strefie warunków zamieszkiwania, zdatny do żeglugi i zasięgu. Ale po co to wszystko? do dalekiej morskiej strefy w rosji budowane są fregaty projektu 22350, najbardziej zaawansowane na świecie okręty tej klasy, posiadające absolutnie несопоставимыми z projektem 20386 możliwości.

Do oceanu strefy potrzebne są jeszcze większe statki z jeszcze bardziej potężnym uzbrojeniem. Dla bliskiej samego obszaru morskiego, jako zamiennik dla mpc projektu 1124, okręty projektu 20386 całkowicie zbyteczne - do wykonywania zadań bojowych w tej strefie nie jest potrzebna taka odległość, jak u nich, nie trzeba mieć modułowość, a trzeba mieć niższą cenę, i o ile to możliwe, противолодочные możliwości za tę cenę. W rzeczywistości okręt projektu 20386, choć nazywa się słowem "Corvette", ale według własnego wyporności, zdatny do żeglugi i zasięgu uderzenia to fregata. I co najważniejsze - jest to fregata i w cenie też, a uzbrojony jest przy tym na poziomie korwety! nazywać ten statek корветом, jak to robią programiści i marynarki wojennej, prawidłowo, on im nie jest. To jest po prostu trudne, high-tech, drogie i słabo uzbrojony fregata.

Jeśli grupa z dwóch fregat projektu 22350 teoretycznie ma szanse odeprzeć nalot eskadry (14-16 maszyn) ubrany myśliwskich-samolotów f/a-18, uzbrojonych parą anty-lub противорадиолокационных rakiet każdy, pary okrętów projektu 20386 nie ma takiej możliwości nawet w teorii. Więc jakie zadania statek ten będzie wykonywać w dalekiej morskiej strefie? po co mu duży zasięg? może warto było by budować takie statki (lub przynajmniej jeden taki statek) dla sprawdzenia koncepcji modułowej konstrukcji w praktyce? ale nawet jeśli odrzucimy wszystkie fakty, mówiące o ущербности modularność w odniesieniu do poważnego statku, to teraz już powstaje cała seria okrętów patrolowych projektu 22160. Wszystkie plusy i minusy modułowej broni można sprawdzić na nich. Na tych statkach, co najmniej, wymienne moduły z bronią nie przeszkadzają korzystać z helikoptera, a dla samych statków są prawdziwe wyzwanie w walce z piractwem.

Przy tym są znacznie tańsze każdego korwety lub недофрегата. Ostatecznie, do tego bardzo drogiego (do swoich możliwości bojowych) i skomplikowanego statku, w warunkach wojny z silnym przeciwnikiem, po prostu nie będzie zadań, które usprawiedliwiały by jego koszt i złożoność, ale program budowy takich statków zrywa budowa prostszych, tańszych i bardziej odpowiednich corvette. Które, w przypadku projektu 20385, jeszcze i mają bardziej potężnych broni. Aby ocenić szkody, który projekt 20386 zadaje państwa, trzeba brać pod uwagę czynnik eksportu wojskowego. Korweta projektu 20380 nie jest idealny, oczywiście, ale ma wszelkie szanse stać się de facto standardem w światowym morskich statków, jak do tego stały się de facto standardem w broni strzeleckiej nabój 7,62х39 i automat kałasznikowa, wśród czołgów, czołg t-55, wśród ciężkiej broni piechoty armata przeciwlotnicza zu-23 itp. Statek może być wyposażony w zagranicznym broni, w tym rakiet, a także może być zagraniczny helikopter na pokładzie. Konstrukcyjnie przewidziana jest możliwość instalacji na statku obcychsilników diesla.

Przy tym nawet teraz jest bardzo конкурентоспособен w cenie w porównaniu z корветами produkcji krajów zachodu, i przewyższa ich uzbrojeniu. Ponadto, dla części biedniejszych, ale ambitnych państw statek ten mógł stać się pseudo-фрегатом, wykonujących zadania bojowe w walce z wrogiem надводными statkami, łodziami podwodnymi i lotnictwem. Rosja mogłaby sprzedawać licencję na produkcję różnych wariantów tego statku, w jednym kraju pod rakiety "Exoset", drugi pod chińskie rakiety, być może pod broń standardu NATO, z różnymi artyleryjskie systemami, radary, itp. To by corvette jest tak samo powszechne w świecie, jak były powszechne wyżej wymienione systemy broni produkcji zsrr. Taki statek jest dość mógłby zainteresować przynajmniej Iran, do niego już wykazywały zainteresowanie algieria i brazylia.

Ale teraz tego statku reputacja projektu, od którego jego twórcy zrezygnowali sami. Kontynuacja produkcji seryjnej corvette 20380 i 20385 ulepszał ich perspektywy eksportowe, i bardzo poważnie. W tym samym czasie, eksportowe perspektywy statku projektu 20386 bardzo niejasne - ledwo rybackie, którzy liczą każdy grosz, będą zamawiać drogie fregata, uzbrojony jak corvette, i u którego nie można używać modułowe uzbrojenie i helikopter w tym samym czasie i do tego, nie istnieje możliwość adaptacji pod odpowiedni model silnika i znane uzbrojenie. Ostatni argument przeciwko budowie okrętów projektu 20386 jest techniczny ryzyko.

Nie tak łatwo stworzyć system broni z komponentów, które nigdy wcześniej nie budowano i nie były używane (radar, электродвижение), i zapewnić przy tym jej niezawodność i bezawaryjność. Najprawdopodobniej, wprowadzanie statku projektu 20386 w eksploatacji trwa jeden rok. Więc jaki jest sens budowy takiego statku? po co jest on potrzebny? od początku tego projektu wygrywa tylko цмкб "Diament" i producenci systemów statku marynarki wojennej w kłótnie, a wraz z nim cały kraj! niestety, dowództwo marynarki wojennej, najwyraźniej idzie na temat przemysłu, a więc w sytuacji, należy interweniować najwyższego dowodzącemu. Należy natychmiast wznowić produkcję korwet projektu 20380 lub 20385. Najlepiej - 20385, skoro flota jest gotowa dać ogromne pieniądze za statek 2-go stopnia.

Trzeba zbudować 20 takich statków i zastąpić je szybko stają się nieaktualne małe противолодочные okręty projektu 1124, włączając w ostatnich rezerwa (ci, którzy jeszcze pozostali zasób). Liczba wybudowanych corvette musi zapewniać pełną ochronę obszarów patrolu bojowego (wspólnie z podstawowej противолодочной lotnictwem i myśliwców lotnictwem) пларб bez angażowania do zadania ochrony wodnego dzielnicy okrętów innych klas. Na tej dużej serii statków należy odpracować w końcu pytania produkcyjnego planowania w dziedzinie przemysłu stoczniowego i przedsiębiorstwach-смежниках i nauczyć się w końcu budować statki w rozsądnym czasie. Powtarzalność procesów przy budowie serii znorMalizowanych corvette daje możliwość wykonać kilka prób debugowania każdego etapu budowy. Oczywiście, korweta projektu 20380 nie jest idealny, jednak już teraz jest jego modernizacja.

Okręty otrzymały rakietową "Reduta", okręty "Odważny" i "Surowy", sądząc po zdjęciach na kredyt tablicach, otrzymają zintegrowany maszt, podobną zainstalowanym w ramach projektu 20385. Oczywiście, trzeba je poprawić i dalej zwiększać niezawodność silników, powiększanie amunicję торпедного uzbrojenia, wymieniać przestarzałe i nieodpowiednie istniejącym zagrożeniom зенитную instalację ak-630м na coś bardziej efektywne, rozpocząć korzystanie 100-mm artylerii amunicji, zdolnych do zwalczania celów powietrznych. Ale taka modernizacja to normalne i właściwą drogę rozwoju rodziny pancerników, znacznie bardziej odpowiedni, niż wątpliwe i kosztowne eksperymenty. W końcu, później, na kolejnych pokoleniach tych korwet, można spróbować электродвижение, a na przyszłych фрегатах i эсминцах użyć technologiczny potrącił, zdobyte przy projektowaniu statku projektu 20386. Produkcja okrętów projektu 20386 należy zatrzymać i nadal nie traktować jego wznowienie.

Jak wykazano powyżej, użyte w tym statku innowacje techniczne, dla tych zadań, które musi wykonać statek klasy "Corvette", się nie sprawdzają. Co zrobić z już częściowo zbudowany obudową? idealnym rozwiązaniem, a on sam "Ekonomiczny" - pokroić na metal. Niestety, ale czasami trzeba podejmować takie decyzje. W historii marynarki wojennej jest podobny negatywne doświadczenia - tak został zatrzymany budowa lotniskowiec okrętu do zwalczania łodzi podwodnych krążowników projektu 1123. 3, że został rozebrany na стапеле, a zamiast niego założony тавкр "Kijów" projektu 1143.

Czas pokazał absolutną słuszność tego dysku rozwiązania. Jako opcja, statek ten może zostać przedłużony jak опытовый i jednocześnie szkolny, do odpracowania zdobyć podłączania urządzeń i sprzętu, zupełnie nowej głównej instalacji elektrycznej do badań innowacyjnych обводов obudowy i oceny rzeczywistego znaczenia малозаметности w zakresie fal radaru. Oprócz powyższych zadań, można go używać jako szkolenia (wewnętrzne ilości pozwalają umieścić dużą ilość kursantów), i do szkolenia pilotów śmigłowców poszukiwania statku w morze, wejścia na statek i latania z niego. Może warto zrobić proste i skróconym zestawem uzbrojenia na tym statku, razem nie będzie walki. Trzeciwariant najgorszy z dopuszczalnych, to budowa pełnego bojowego statku zgodnie z projektem, ale w jednym egzemplarzu i z jednoczesnym ponownym uruchomieniem programu budowy (i, najlepiej, dalszej modernizacji) corvette 20380 i/lub 20385. Rezygnacja z budowy sprawdzonych i przebadanych corvette projektów 20380/20385 na rzecz budowy to zaledwie dziesięciu недофрегатов projektu 20386 jest absolutnie nie do przyjęcia i musi być zmieniony. Lepsze jest wrogiem dobrego. Nawet jeśli odrzucimy wady projektu 20386, to jego cena i techniczna złożoność w porównaniu z okrętami projektu 20380 i 20385 w pełni zgodne z вышеприведенному wypowiedzi.

Decyzja o rezygnacji z korwet projektu 20380 i 20385 na rzecz projektu 20386 był taki błąd, który gorsze przestępstwa. Ten błąd należy naprawić. Aby anulować program budowy dziesięciu okrętów projektu 20386, cofnąć decyzję o zaprzestaniu produkcji corvette projektu 20380 i 20385 i wznowić ich produkcję w ilości nie mniej niż 20-25 jednostek, dodatkowo do już założonego okrętów, i zastąpić je częściowo lub całkowicie małe противолодочные okręty projektu 1124. Na zdjęcia modelu corvette projektu 20380 i 20385. Na zielono oznaczone pu rakietową "Reduta", na czerwono - наступательное uzbrojenie rakietowe. W nowoczesnych polityki zagranicznej warunkach nie do przyjęcia ani wątpliwe eksperymenty z боеспособностью, ani kunktatorstwo. Niestety, projekt 20386 łączy w sobie jedno i drugie, i powinien być odwołany.