Od "Катюши" do "Tornado": perspektywy systemów do strzelania salwami

Ile razy podczas parady słyszeliśmy, że czyjś komentarz o poczuciu humoru u konstruktorów artylerii? "Cóż, kwietnik poszła. Bukiet kwiatów przynoszących śmierć". Naprawdę, nazwy naszych ствольных systemów u wielu wywołują uśmiech. Zwłaszcza u tych, którzy znają te systemy nie z pierwszej ręki, a dokładnie. "Kwiat", który zabija jednym strzałem silny punkt zespołu, naprawdę szacunek. Ale jest w naszej artylerii systemu, które nigdy nie były "Kwiaty".

Pierwsza nosiła piękne kobiece imię "Katiusza", a nowsze, nowoczesne systemy już nie ukrywają swojej istocie. "Grad", "Huragan", "Tornado", "Tornado". To już nie jest kwietnik, to katastrofa. Ze wszystkimi konsekwencjami.

dlaczego rakietowych; nie osiągnęły maksimum możliwości

Najbardziej znany system "Grad". Ten kompleks potomek słynnego "катюши". Dokładniej, bm-21 to nic innego, jak głęboka modernizacja bm-13. Szanowny weteran, przyjęty na uzbrojenie w odległej 1963 roku, do tej pory stoi na uzbrojeniu prawie 40 krajów świata.

Ponadto, "Grad" skopiowany wieloma krajami świata, albo zmodyfikowany tymi krajami. Modernizacja najczęściej dotyczyła podwozia, amunicji i sprzętu. Ale ogólnie rzecz biorąc, system pozostał bez zmian. Zbyt dobry, bezpretensjonalny i gotowości bojowej maszyny jest bm-21. Tak i zasięg tej 122-mm rakiety przyzwoita — do 30 km w zależności od rodzaju bojowego.

Zazwyczaj sam ogień prowadzą na zakresy 5-20 km. Należy przyznać, że bm-21 odziedziczyła po bm-13 nie tylko pozytywne, ale i negatywne cechy. Przede wszystkim jest to niska celność. System jest nie do celu, a na placu. No i drugie — zasięg rażenia do nowoczesnej wojny za mało. Pod koniec lat 90-tych pojawił się system, który pozwala strzelać nie tylko dalej, do 40 km, ale i dokładniej.

W nowym aucie zainstalowano nowy system naprowadzania z nawigacji satelitarnej. Mówię o nowym samochodzie "Tornado-g". Przy okazji, tam zaczęli stosować dwa rodzaje amunicji. Amunicja stały się dzielić na kasetowe i осколочно-фугасные. Jest to częściowo rozwiązało problem celność i zasięg.

Ale niezbędnych parametrów, które wybrało ministerstwo obrony, maszyna nadal nie osiągnęła. To samo stało się z bardziej rozbudowanymi systemami. Rakietowych; "Huragan", przyjęty na uzbrojenie w latach 70-tych, i rakietowych; "Tornado" mogli prowadzić ogień na większy zasięg, ponosi kosztem ponad większego kalibru większego ładunku bb, ale. Problem jest dokładnie tak i nie został rozwiązany. Choć dla "Tornado" mimo wszystko zostały stworzone na grubego zwierza.

To właśnie te pociski dziś lecą na 120 km i trafiają w cel. W zasadzie, przy masie pocisku 800 kg, przy udostępniać na 72 pozycji dominującej części, przy rekordowej dla rakietowych; кучности strzelania, międzykwartylowy od celu w odległości 150 metrów, nie wygląda to bardzo istotne. Tak więc, jak widać z przytoczonych przykładów, konstruktorzy wyciska maksimum możliwego z samych systemów. Zwiększono zasięg zwiększono poziom naładowania, zwiększona dokładność, zwiększona powierzchnia rażenia.

Ponadto, do najbardziej zaawansowanych na dziś systemów typu "Tornado-s" powstały nawet amunicja z dostosowaniem systemu glonass na początkowym i końcowym odcinku lotu. Dla "Tornado-s" odchylenie od celu, w ogóle nie przekracza kilku metrów. Tak, dzisiaj — polska, lider w dziedzinie projektowania i produkcji systemów do strzelania salwami. Ale przywództwo to upiorne. Na przykład, rakietowych; bazowania morskiego w pewnych okolicznościach dziś zupełnie nie spełniają wojskowych marynarzy.

Potrzebujemy systemu, które przykuwały uwagę nie na placu, a cele. I takich przykładów jest wiele.

nad czym pracują konstruktorzy