Позорнейшие Doten Солженицина

Ech wëll net sou liewen, well ech wier ganz peinlich. Ausserdeem - ech géif respektéiert sech selwer. Also, als conseiller am lager "Proletarier" solschenizyn. Erënnerungen solschenizyn selwer, senger fra a frënn weisen, datt nom krich d ' gulag war relativ liberal: zeki (éischtens, selwer vun der zukënfteg auteur) haten regelméisseg besicht, päckchen, bicher liesen. Si ass gutt gefüttert.

An dësem фсине bedingunge – méi strenger. Der schrëftsteller Vladimir bushin am joer 2005 a sengem buch "Alexander solschenizyn agesat. Genie éischte spucken" gesammelt vill fakten iwwer d ' liewen vun dëse russesche schrëftsteller, nobelpräisdréier. Zu hirer aarbecht bushin gestäipt sech nëmmen op d ' fakten – erliefnesser vum solschenizyn a seng famill. E puer kapitelen vum buch beschäftegen sech zum verbleib vum alexander solschenizyn am gulag, méi genee an de gefängnissen an d ' "Empfindlechen stellen".

Mir falen an dëse passagen aus dem buch argumentatioun бушина iwwer de moralesche gestalt soljenizyn, a mir ginn nëmmen dréche fakten: "Iwwer d' liewen a gefaangeschaft seet ganz vill aarbecht, déi erleedegt kënne ginn, hir bedéngungen. Am joer 1970 an der biographie vum nobel-comité fir d ' hien huet iwwer seng camp-joer: "Wéi ungelernter aarbechter, schotte, литейшиком". A fënnef joer méi spéit, an enger ried virun enger grousser versammlung vu vertrieder vun der amerikanescher gewerkschaften zu Washington, d. C. , huet seng ried mat engem leidenschaftlichen appell: "Bridder! d ' brder no der aarbecht!" an nees hat sech als proletarier: "Ech hat am liewen vill joer schotte, литейщиком, ungelernter aarbechter. " d ' amerikaner hörten proletarier, mat angehaltenem atem. D ' inkorporatioun vun den alexander solschenizyn fir kierperlech aarbecht am enn juli 1945, wou mir am краснопресненском пересыльном eréischt, huet hien zu fouss op ee vun de piers dem moskwa-floss entluede bësch.

Solschenizyn ass hei keen gezwongen, erkennt hien: "Mir sinn fräiwëlleg bei d 'aarbecht". Doriwwer eraus "Gären"Gaangen. Awer bei der zukunft нобелиата bei der éischte rendez-vous mat der psychescher aarbecht hat sech eng eegeschaft, déi begleeden seng ganz haftstrafe: vun der durst an wat och ëmmer ëm начальственную oder déi aner должностишку wee vun der kierperleche aarbecht. Wann do, op dem pier, нарядчик goung laanscht de gefaangen wielen vorarbeiter, häerz alexander isayevich, no sengem geständnis, "Gerappt vun der ënner der feldbluse: mech! mech! mech zréckkoum!. ". Awer den openthalt op dem versand gëtt iech d ' méiglechkeet einzuschreiben a sengem dienstalter proletarier nëmmen zwou wochen. Dann – neu-jerusalem-camp.

Dës ziegelei. All knöpfe zugeknöpft tunika an opféiere d ' broscht, seet den held, hien koum genrefilmer wéi sandalefilmer, italoWestern am büro. "Den offizéier? – direkt an uecht den direkter. – wat ersetzen?" – "Artillerie-sektioun!" (belunn op deem sprong, batterie geschengt mir wéineg). – "Gutt.

Ginn auswechselbarem meeschter tönernen carrière". Sou extrahiert d ' éischt должностишка. Solschenizyn gëtt unerkannt, datt, wann all d ' leit schaffen, ass hie "Roueg wich vu sengem kommando fir héich steilhänge отваленного buedem, huet sech op de buedem a". Wéi schreift решетовская, ënner angab vu senger e-mail-ziegelei mann huet a verschiddene jobs, awer methyl zréck "Op irgendein pabeier plaz. Schéin wier et, wann et méiglech wier". Dram verwierklechen konnt am neie lager op déi grouss kaluga (bei moskau), wou hie gouf de 4. September 1945.

Hei nach op der auer huet hien erkläert, datt de beruff vun der нормировщик. Him nees geglaubt, a merci ausdrock op sengem kapp "Mat прямодышашей bereedschaft pull-déngscht" ernannt, wéi d ' zeitung schreift, "Net нормировщиком, neen, well uewen! – leeder vun der produktioun, d. H. Al wéi нарядчика an aller vorarbeiter!" ah, op deem héijen war energesch antragsteller hält net laang. Awer d ' saache sinn net sou schlecht: "Si sandten mech net землекопом an an d 'brigade moler".

Mä scho bal plaz helfers нормировщика. "Keng zäit ze verléieren, hunn ech den anere moien e helfer нормировщика, ouni geléiert малярному fall". Schwiereg war déi nei aarbecht? mir liesen: "Eng norMalisierung ech net geléiert, mä nëmmen änneren, an deelt är freed. Ech hunn gewiescht an e grond ze goen, fir den bau ze wanderen, an zäit ze sëtzen". Am lager zu kaluga hie war bis mëtt juli 1946, an dann – rybinsk sagorski an спецтюрьма, wou hie war bis juli 1947.

Fir déi jäerlech frist, a bezuch op den opbau vun der proletarischen erfahrung, et huet scho guer näischt getippt. Bal déi ganz zäit huet den diplom mathematiker. "An de job zu mir passt an ech fit fir d 'aarbecht", – mat genugtuung huet hien zu senger fra. Mat derselwechter leichtigkeit, mat deen hie geschwat huet, datt butai sektioun, an dann huet нормировщиком, geschwënn held erkläert sech physiker-ядерщиком. Him an déi kéier hätt! am juli 1947 gouf vun der загорска nees zu moskau, ze benotzen als physik.

Hie gouf adlege an марфинскую спецтюрьму – am fuerschungsinstitut fir kommunikatioun. Et ass an ostankino gouf. Am institut nëmmen net ween hie war — ass mathematiker, dann bibliothekar, dann als iwwersetzer aus dem däitschen (de staren ass et net besser nuklearphysik), an heiansdo souguer voller faulpelz: nees waakreg durst schreibens, an dat ass, gesteht: "Dëse leidenschaft, déi ech ginn hunn elo déi ganz zäit, an d 'aarbecht dreist gestoppt ze zéien". Bedingunge fir schreibens war gutt. Решетовская selbstportrait si op seng bréiwer sou: "De raum, an deem hien schafft, – héich, gewölbe, gëtt et eng quantitéit loft. E schreibtisch mat ville hondsgewéinlech.

Nieft demdësch fënster, ronderëm d ' auer offen. " beréieren sou wichtege säiten vu sengem liewen an марфинской спецтюрьме, wéi de tagesablauf, solschenizyn schreift, datt et vun him erfuerdert ass, braucht beim schreiwen geholl nëmmen zwou saache: "12 stonnen sëtzen am schreibtisch an der muecht ze gefall". Am allgemengen ass fir d 'ganz lafzäit nirgends, ausser vun dëser plaz, an d' ofrëtschen huet hien net méi wéi aacht stonnen. Bild ergänzt n. Решетовская: "An der mittagspause sanja am haff herumliegen op dem rasen oder schléift an der jugendherberge. Moies an owes den linden spaziert.

An um weekend verbréngt 3-4 stonnen an der loft, spillt volleyball". Daum héich geplanzt an eng plaz am studentenwohnheim — an engem geräumigen zimmer mat héijer decken, mat engem groussen fënster. Separat bett (keng etagenbetten), donieft e nachttisch mat lampe. "Bis zu 12 stonnen sanja gelies. A fënnef minutten vun der éischter kopfhörer hat, löschte d 'liicht an lauschte vun den inertialsystemer concert".

D ' oper gluck "Orpheus an der ënnerwelt". Ausserdeem марфинская спецтюрьма ass, an de positioune vun soljenizyn, an nach "Véierhonnert gramm weißbrot, schwaarz a läit op de tischen", zocker a botter, eng zwanzeg gramm, aner dag véierzeg. L. Kopelew präzisiert: beim frühstück konnt een d ' additiv, z. B.

Hirse; de prais bestoung aus dräi gängen: fleischsuppe, déck bräi an kompott oder kissel; zum beroder irgendein auflauf. An d 'zäit-sou stoung dat schwéierst — hungrigen bundesrepublik. Solschenizyn ganz dauer vun der kritt vu senger fra a senger famill am ufank wöchentliche iwwerdroung, dann d' abonnementspräisser pakete. Eppes vun him selwer ze langweileg, an hien heiansdo привередничал an de bréiwer: "Trockenfrüchte net méi noutwenneg. Virun allem wëll ech miel a séisse.

All d 'produiten, déi dir schécken, sinn fantastisch". D 'fra an d' renne geschéckt séisse, an hien erzielt: "посасываю lues den drëtte band vum "Krich a fridden" an zesumme mat him deng plackett schockela. " leidenschaft solschenizyn agesat stahl bicher. An der lubjanka, hien denkt zum beispill, sou auteuren, deenen dann am joer 1945, an op fräiheet ze kréien war bal onméiglech: zu bett, замятина, pil ' njak, panteleimon romanow: "Bibliothéik lubjanka – hir dekoration. Bicher bréngen sou vill, wéi vill leit an der kummer.

Heiansdo bibliothekarin op e wonner huet eis commanden!" an an марфинской спецтюрьме solschenizyn hat d 'méiglechkeet, d' bestellungen selwer an der hauptbibliothek vum land — an ленинке. Ihn mat famill sinn an der taganka, am club mataarbechter vum gefängnisses, wou d ' prisonéier eng annonce aus anere haftstätten. N. Решетовская sou just ee vun hinnen: "Koum keen "Terrible machine", an en klengen bus, vun deem aus eis männer, déi zimlech gutt noenee a guer net ähnlech gefaangen. Direkt, nach net si goungen an de club, jidderee vun hinnen huet zu senger fra.

Mir sinn mat dem schlitten, wéi all, umarmten an küssten eis séier a gaben gläiche hand an hand, är e-mailen, déi op dës aart a weis entkamen der zensur". An nach en auszuch aus dem buch бушина, schonn net am zesummenhang mam ofschloss vum, weist awer gutt wéi en afloss vun solschenizyn selwer als messias: "Esou e fall, vun der plaz fir dat neit joer 1962. Dowéinst mat senger fra vun rjasan op moskau, fir do un теуша hir manuskripte ze verstoppe. An engem festlichen zuch irgendein betrunkener hooligan gouf spotten iwwer d ' passagéier. Kengem vun de männer net widersetzte hie: wie war de star, ween ze virsiichteg.

Natierlech war aufspringen zu mir — ech souz an der géigend, an ряшка ech hat en fairen. Awer stand zu eise pedal begehrten anerer mat all de manuskripter, an ech wagte net: no engem kampf unvermeidlich war d 'streck an der miliz. Et wier d' russesch geschicht, dat hei op dësem хулигане abreißen géif mengen schlaue fuedem. Also, fir russesch pflicht war et noutwenneg, нерусскую verschlusszeit hunn".