Залатая рыбка, «харрасмент ганебны» і «кактэйль Молатава – Рыбентропа»

Ніколі гэтага не было, і вось зноў. Жыццё падкідвае зубодробительные сюжэты на кожны дзень. Тут на днях дерипаскарабас закінуў з яхты невад і изловил залатую рыбку. І папрасіў яе выканаць тры сваіх жадання.

Але жадання апынуліся настолькі непрыстойнымі, што што бачыла віды рыбіна пакрыўдзілася і паплыла ў іншыя акіянічныя прасторы. А там здарылася праява. У краіне нястрымнага сэксу мясцовы рыбнадзор падчапіў рыбку за залатыя жабры, инкриминировав разбэшчванне за ўсё і ўся – жывога і не вельмі. Эх, які реприманд нечаканы! але рыбка сцяла цуглі.

У сэнсе – невад. І паабяцала нацкаваць на свайго папика ўсіх акул імперыялізму. І калі гэтыя жывёлы накінуцца на дерипаскарабаса, ён рызыкуе апынуцца не на сваёй ашаламляльнай акіянічнай яхце, а на разьбітым карыце. А не так даўно на берагах туманнага альбіёна нечакана для ўсіх траванули былога нашага шпіёна. Ён да гэтага шмат гадоў цярпліва паліраваў расейскія нары.

Накшталт і не патрэбен быў нікому, а вось ідзі ж ты! тут жа ўся ліберальная грамадскасць ўзбадзёрыліся да дробнай вібрацыі: вось што крывавая гэбня робіць! ніяк зноў палоній (цырконій, яд курарэ, атрутную сліну венядзіктава, ксеніі сабчак – далей па тэксце) ў ход пусцілі! ды яшчэ і кучу народа потравили, хто неабачліва побач апынуўся. Але тут хацелася б расставіць усе кропкі над «е». Па-першае, шпіёны былымі не бываюць. Як паказвае практыка і жыццё, шпіёніць яны здольныя да драўлянага бушлата. І на чыім баку – пытанне страшна цікавы.

Другое. Ніхто ж не ведае, чым таварыш займаўся ў апошні час. А ну як сядзеў дзе-небудзь у бункеры ў дэйр-эз-зоре і даваў «мерикатосам» парады, як спрытней разнесці ў трэскі нашых хлопцаў з чвк? ну ці што-то у гэтым родзе. Не вонзается ў галаву такая думка? ёсць рэчы, за якія мачыць трэба не толькі ў сарціры, але і разам з сарціры.

Жарты жартамі, але калі шаміля басаева адправілі не да гуриям, як ён марыў, а да фуриям, якія яго ўжо зачакаліся, асабіста я адчуў незвычайны душэўны ўздым. А да гэтага тэхнічна атруцілі арабскага найміта хатаба, вядомага сваёй паталагічнай жорсткасцю да палонных. Як там у высоцкага: нюхнул, гадзюка, і няма хатаба. Ціха, гігіенічна, без віску і пылу.

І паляцеў асьпід не да мядовым кущам, а да фуриям і вярблюджым колючкам. А можа, двайны агент скрыпаль таксама тэрмінова фурый пажадаў? у-трэціх. А калі самі «мерикатосы» траванули асабліва бескарыснага пенсіянера расійскага паходжання, каб загадзя змяшаць з брудам усе магчымыя перамовы са сваім экзальтированным прэзідэнтам? у яго ж думкі, як і валасы на галаве, таксама вразлет, мяркуючы па ўсім. І ніхто не ведае, якая з іх у дадзены момант вонзится яму ў звіліну.

Бач, чаго ўдумаў – з ненавіснымі карэйцамі аб чым-то там базлать! а бо яны яго допрежь ледзь не сабакам абзывалі. Калі так справа пойдзе, ён і з рускімі цалавацца пачне – у дзясны. Шалишь, брат. Трэба тэрмінова запусціць яму пад скуру «шурпатага».

Вось і пусканули. Пасля чаго па сцэнары – соплі, крыкі і экстаз: акаянныя рускія зноў за старое ўзяліся! ату іх, рыжы, кусі! зноў жа як нельга своечасова думскі «харрасмент ганебны» падаспеў. Аказваецца, акаянны слуцкі, адказны ў думе за ўсе міжнародныя зносіны, аказаўся дужа солощим да жаночага падлозе. Колькі-то там гадоў таму ён ўшчыкнуў сваімі памаўзлівыя ручкамі нейкую забугорную даму за філейныя месцы.

Ды так, што ў той, мяркуючы па ўсім, да гэтага часу страсенне ягадзіцы. Вось яна яму з-за бугра предъяву-то і кінула. Ату яго, ліхазьдзірцам! такое ўражанне, што з дня на дзень «мерикатосы» новыя санкцыі ўвядуць – за харрасмент свой ганебны. Закрыюць усе свае бардэлі для нашых алігархаў-алігатараў.

Але гэта ўжо – за гранню дабра і зла. Гэтая штука мацней «фаўста» гётэ будзе. Але здаецца мне, што не пропрет у іх уся гэтая задума. Не на тых нарваліся. Знойдзецца ў нас для іх «кактэйль молатава – рыбентропа», приперченный «лаврушкой».

Як абвяшчае старажытная руская прымаўка, «ты – ерема, я – тамаш, ты мне – слова, я тыя – кокс». Дарма пальцы веерам разбрасываете, ўбогія. Разминайтесь. Сумна вам не будзе і мала не падасца.

Самі нарваліся. Так што да новых сустрэч у зарын. Пардон, у эфіры.