Niż zakłócić spokojny sen amerykańskich lotniskowców?

Zacznę z daleka i z absolutnie znanych faktów. Raz mowa była o tym, że w ameryce wszyscy mogą spać spokojnie (może o "посейдоны" i inne fantastyczne bajki nie teraz), to spokój obywateli powinno stać na pewnym fundamencie. Inaczej to nie spokój, a tak. W ten fundamentem (powszechnie wiadomo) są amerykańskie авианосные perkusji, które w istocie po prostu pływające lotnisk, które można posuwać się naprzód, gdziekolwiek jesteś. Naturalnie, dobrze chronione od wszelkiego przeciwdziałania.

Cóż, w teorii, ponieważ próbować na siłę ауг nikt jeszcze nie próbował, więc w rzeczywistości może być i wiele niespodzianek. Nadal jesteśmy daleko od ii wojny światowej, kiedy плоскопалубные potwory można rozwiązać w określonych warunkach wszystkie problemy. I decydowali, a takie przypadki jak "Yamato" i "Musashi". Ale postęp w miejscu nie stał, samoloty stały się reaktywnymi, pojawiły się na nich dobre radary, rakiety stały się inteligentne i dokładne. I w połowie lat 50-tych powstały po ii wojnie konfrontacja między byłymi sojusznikami zsrr i USA stało się w pewien dylemat: jak w razie czego zniszczyć wroga i nie stracić. Z jednej strony, na początku tej drogi u amerykanów bólu głowy nie było w ogóle. Mieli strategiczne w-29, które mogą doprowadzić do obiektów na terenie zsrr bomby atomowe z lotnisk w europie, choć z europą wątpliwości było wiele.

Głównie z powodu tego, że armia sowiecka łatwo mogłam nie zostawić nic od europy jeszcze raz. W ogóle, lądowe siły zsrr nie dawali szans przeciwnikowi. W powietrzu zaznaczały jeśli nie jest parytet, to nasze samoloty pewnie догоняли wszystkie produkowane na zachodzie. A oto na morze jednoznacznie to nie było tak pięknie. Budować statki tak, jak to potrafili nasi byli sojusznicy, niestety, nie nauczyli. I wstała cały wzrost problem "Co zrobić na morze".

A na morzu w ogóle nie było żadnych szans, aby mieć chociaż jakiś opór byłym sojusznikom. Ani na oceanie spokojnym, ani na północy. I rząd zsrr podjął epokowe rozwiązanie: nie próbować dogonić USA i ich chłopów w wyścigu na zejście na wodę statków, a spróbować zneutralizować przewagę przeciwnika w inny sposób. Zsrr nie był atutem – talia atutów w osobie królowej, głuszko, челомея, чертока, раушенбаха, шереметьевского. I tę talię rozegrali z maksymalną wydajnością, obstawiając противокорабельные rakiety, które można było uruchomić z okrętów, łodzi podwodnych i samolotów. Tak, z podwodnymi wyszło daleko nie raz, powierzchnia statki były też dalekie od ideału, ale lotnictwo. A z lotnictwem wyszło. Podobno zagrał wzięty w czasie wojny start i dalszy przyspieszenie.

Spójrzmy prawdzie w oczy, statków podczas wojny większe trałowce nie budowali, a oto łodzie, łodzie podwodne i samoloty – całkiem sobie. Tak, w tych latach okręty podwodne były daleko nie te co teraz, i taka zagrożenia nie wyobrażał sobie, jak nowoczesne potwory, a oto twój zakład na bombowce, uzbrojonych w ciężkie противокорабельными rakietami zagrała.
I nie tylko zagrała. Związek radziecki, jeśli chcieli po prostu nie mógł walczyć z USA na morze, na równi zwiększając ilość statków. Ale oto jaki był układ: eskadra bombowców z пкр łatwo i naturalnie dostarczała rakiety na dystans rozruchu, mogła zniszczyć statki wroga, ale w tym samym czasie kosztowała znacznie mniej, niż okręty nosiciele rakiet. Rozumiem, że rakietowe łodzi możemy pod uwagę nie bierzemy, to broń bliskiego zasięgu. A oto morskie, powietrzne ракетоносцы stały się prawdziwym bólem głowy dla USA na długie lata raz z kilku powodów. Pierwsza była możliwość produkować samoloty, zdolne daleko пкр, no i sami пкр. Drugim powodem było ilość samolotów, które ponosi пкр.

W szczytowym okresie rozkwitu morska ракетоносная lotnictwo (mpa) miała w swoim składzie 15 pułków 35 samolotów. Pół tysiąca ракетоносцев, które do tego można bardzo łatwo rzucać z jednego hpt na inny.
Plus jeszcze do nich samoloty reb, tankowce, harcerze, противолодочные samoloty, po prostu bombowce. W ogóle mpa stanowiła bardzo wymierne życie. I w авиаответе na potencjalne wycieczka do brzegów zsrr był rozsądnie. Odkryć w morze statek, a tym bardziej połączenie było o wiele łatwiejsze, niż pułk mpa w pełnym składzie pochodzących z "Oficjalnej wizycie" do ауг.

Nawet kiedy pojawiły się pierwsze satelity szpiegowskie, ich zastosowanie było, powiedzmy, z minimalnym zyskiem. Tak, że dla USA nastały czasy wyszukiwania rozwiązań, bo każdy dowódca połączenia okrętów amerykańskiej floty nie było pewności co do bezpieczeństwa swoich statków, właśnie dlatego, że wydane na dystans pewnego salwy sowieckie ракетоносцы mogli zadać bardzo duże obrażenia. Tak, oczywiście, lotniskowce, samoloty, efekt osłony z powietrza. Jednak nawet w przypadku wczesnego wykrywania załogom, potrzebuje czasu, aby latać i wyjść w określony obszar. Wątpliwe, że radzieccy piloci zaczęli by miło się ich spodziewać. Tak, że chyba tylko w latach pięćdziesiątych amerykanie żyli we względnym spokoju. Następnie rozpoczął się uporządkowanego poszukiwanie sposobów przeciwdziałania lotnictwa sowieckiego.

W końcu wszystko przełożyło się w konfrontacji amerykańskiej floty i radzieckich ракетоносцев. Zmieniały się modele, od t-16k przez t-22, tu-22m, istota pozostała jedna: zminiMalizować straty floty od uderzeń mpa w przypadku hipotetycznego konfliktu. Głównie amerykańskie powierzchniastatki zmutowane w okręty obrony przeciwlotniczej, a nie tylko obrony przeciwlotniczej, a dalekiego zasięgu. Głównym celem było przekształcenie statków w środek walki z ракетоносцами tupolewa. Można tylko zachwycać się tym, ile zasobów materialnych USA всадили w rozwoju. A tymczasem wiele opracowane okazało się, delikatnie mówiąc, bardzo узкоспециализированым.

Tu warto przypomnieć próbę zastosowania nie najtańszych (a właściwie to bardzo drogie) myśliwców f-14 tomcat z сверхдорогими rakietami "Feniks", które też zostały stworzone do walki z mpa w irańsko-irackim konflikcie. Okazało się, że przeciwko mig-23 i mig-25 iraku można byłoby zastosować coś znacznie tańsze niż w f-14. Dobrze, samolot. Zobaczmy, jak wyglądają dwie główne неавианосные jednostki amerykańskiej marynarki wojennej: krążownik "тикондерога" i niszczyciel "Blanc burke". Wystarczy spojrzeć na listę broni, i od razu staje się jasne, że główną specjalnością tych okrętów obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej. Cóż jeszcze mogą rakiet na brzegu, aby strzelać. Można śmiało powiedzieć, że to morska ракетоносная lotnictwo zsrr wywarła tak znaczący wpływ na rozwój budowy statków w stanach zjednoczonych.

I nawet dziś, 30 lat po likwidacji związku radzieckiego, podstawowa koncepcja okrętów wojennych USA jest obrona przeciwlotnicza. Oczywiście, powiedzieć, że w zsrr znaleźli sposób na pełnej neutralizacji ауг – to погрешить przeciwko prawdzie. Ale tak wielu samolotów, w stanie dostarczyć prawie w dowolnym miejscu na świecie wystarczającą ilość pocisków do nakładania jeśli nie porażki, to wyrządzenia znacznej szkody floty usa, aby to było możliwe. I tu sprawdzać nikt by nie chciał, jak to wszystko jest realne. Po prostu dlatego, że z jednej strony to by było warte ogromnych strat w samolotach, z drugiej – w statkach. I nie można powiedzieć, że kosztowało nas groszy.

Pięć setek samolotów uderzeniowych (a tu-16 i tu-22 w swoim czasie były najlepsze na świecie), załogi najwyższej klasy, infrastruktura, wszystko to kosztowało ogromne pieniądze.
Niektórzy ludzie są zdania, że авианосный flota nas kosztował około tych samych pieniędzy. Ale pełne lotniskowce możemy budować nie nauczyli, a notki-krążowniki z funkcją uruchamiania samolotów na zachodzie nikogo nie przerażały, nawet gdy ich u nas było trzech. W perspektywie trzy. Ale nawet i bez samolotu przewożącego krążowników u nas była siła, która naprawdę умеряла mrozy amerykanów.

Morska ракетоносная lotnictwo. Ja jeszcze pozwolę sobie przypomnieć, że sama lokalizacja na mapie zsrr i USA różny. W USA wszystko jest proste i wygodne, dwa oceany, w akwenie każdego w bardzo krótkim czasie można skoncentrować dowolnie ogromną eskadra. A u nas, niestety, manewrowanie statkami różnych flot jest możliwe tylko teoretycznie. A w zasadzie niemożliwe, zwłaszcza jeśli zaczną się walki.

Tak i odległości między flotami po prostu przerażające. I tu możliwość przerzutu trzech-pięciu pułków ракетоносцев może bardzo poważnie zmienić równowagę sił na każdym hpt, szczególnie biorąc pod uwagę fakt, że ruch będzie odbywać się w przestrzeni powietrznej kraju. I przeciwnikowi będzie bardzo trudno zniechęcić tym przerzucie w zasadzie. Nie wiem, jak komu, ale wydaje mi się, że jest to naprawdę bardzo ważny moment. Jeśli nie będziemy w stanie (a my już nigdy nie będziemy w stanie) złożyć w pięść swoją flotę i dać przeciwnikowi po bokach, to można to było zrobić za pomocą ракетоносцев. Słowo kluczowe – "Było". Niestety. Zakończył się związek radziecki – zakończyła się i lotnictwo morskie.

Przy czym zabili jej swoje, уложившись w wieku niecałych 20 lat. I wszystko, tej siły, co naprawdę trzymał w napięciu lotniskowce usa, po prostu nie było. Chyba nie погрешу mocno z prawdą, jeśli powiem, że tak, jak деградировал naszej marynarki wojennej, nie przypadło nikomu. I w końcu marynarki wojennej po prostu wziął i zabił swoje lotnictwo. Łatwo i naturalnie.

W imię tego, aby żyli statki. W ogóle, oczywiście, od momentu organizacji zsrr w planie флотоводцев u nas wszystko było bardzo, bardzo smutne. I flota jeśli był, z sensowną kierownictwem, to było to bardzo długo, gdzieś tam, w latach siedemdziesiątych. No i tu jest instrukcja, ratując bardziej bliscy im statki, po prostu zniszczyło morskiej ракетоносную cywilne. Która została ostatecznie zniesiona w 2010 roku. Szczątki samolotów przekazano w skład lotnictwa dalekiego. Minęło dziesięć lat. Pozwolę sobie wyrazić opinię, że dzisiaj mamy tak po prostu nie ma załóg, zdolnych do pracy w morskim celów.

Długa lotnictwo nie jest przeznaczony do pracy okrętów, odpowiednio, załogi przygotowują w nieco innej metodologii. W ogóle, oczywiście, dziwne. Cały świat pracuje nad stworzeniem u siebie lotniczych połączeń, zdolnych do rozwiązywania na morze wszystkie zadania, a przecież już od czasów ii wojny światowej stało się jasne, że lotnictwo – to najważniejsze perkusyjne broń. Rakiety tak, rakiety — to świetnie, ale samoloty też są rakiety i samoloty bardzo dobrze mogą pracować "Oczami" u okrętowych grup. A u nas? a u nas w rurze jest gaz. Ale, aby zrozumieć, w jakim kierunku należy myśleć i poruszać się, warto spojrzeć na to, co robią sąsiedzi.

Morskie mocarstwa z dynamicznie rozwijającymi się marynarki wojennej. Chodzi o Chinach i Indiach. Chiny dzisiaj przeciwnikiem dla USA w regionie azji i pacyfiku. Tempo, z którymi się rozwija flotę pla chrl, są godne szacunku i podziwu. Wszystko dobrze i z lotnictwem. Mówiąc o morskiej ракетоносной lotnictwa, należy zauważyć, że tu ma miejsce kopiowanie chińczykami tego, co było kiedyś utworzono w zsrr. Dziś chrl na uzbrojeniu wartoxian h-6k — najbardziej późniejsza modyfikacja h-6, który, z kolei, kopia naszego tu-16k.

N-6k tak samo różni się od n-6, jak ten opisywany od tu-16.
Walka obciążenie n-6k wynosi 12 000 kg. Bombowiec jest w stanie ponieść 6 rakiet cj-10a (też kopia naszego x-55), może nieść самолетную wersji дунфэн-21. Df-21 w ogóle ciekawa broń. Niby пкр, która może dostarczyć i głowicę jądrową, gdzie jest to konieczne, ale w tym samym czasie rakietę można użyć jako sposób dostawy uav i jak противоспутниковую rakietę. W połączeniu z ракетоносцем, u którego przyzwoity zasięg – całkiem sobie. Ale bardziej interesujące jest moim zdaniem to, co sprawia, że indie. Hindusi nie stały się ciężarem zakupu drogich licencji lub organizacji produkcji przez "Ksero". Ponadto, sądząc, że budować bombowce lub ракетоносцы typu tu-16, tu-22 drogie, hindusi zrobili bardziej ciekawe: zbudowali rakietę pod istniejące samoloty. Samolotów szczerze dobrych w Indiach wystarczy. Chodzi o SU-30мки, których Indiach ponad 200.

I zakupionych u nas, i wyprodukowanych na licencji.
Właśnie pod SU-30мки jako nośnika i została zaprojektowana пкр "брамос", które miały w oparciu o naszą sam пкр p-800 "Onyks", a dokładniej, jej uproszczoną eksportową wersję "Rubin".