"Szmaragd" Newskiego zakładu

Naturalne szmaragdy rzadko бездефектными. Zwiększona kruchość — cechą kamienia. (http://mineralpro. Ru) "Było ich dwadzieścia siedem silnych, szybkich, z новейшею artylerii okrętów: oni nas otaczały ścisłym, żelaznym pierścieniem, dumny, упоенные wczorajszym zwycięstwem i wszystkimi sukcesami taka szczęśliwa dla nich wojny; mieliśmy tylko cztery wraki starych statku, u nich było 7 niszczycieli. Jeśli te миноносцы wziąć za jeden okręt, to wróg ilością był 7-krotnie silniejsze od nas. Biorąc zaś pod uwagę tę moralną przygnębienie, który doświadczył cały skład pozostałych statków, po strasznych obrazów w przeddzień bitwy,.

Kompletny brak u nas prawdziwych pocisków, starą, nigdzie-wadliwy artylerię, wszystko to, razem wzięte, robił naszego wroga nie jest w siedmiu, a nieskończenie silniejsze od nas. " tak emocjonalnie i barwnie opisał chorąży aleksander шамие pozycji, w jakiej znalazł się oddział admirała небогатова 10 rano 15 maja 1905 roku. Jednakże, należy zauważyć, że początkowo statków w nim było pięć: oprócz trzech starszych pancerników i zbity pociskami i истерзанного pożarów "Orła", tam też znajdował się lekki krążownik "Szmaragd", o którym będzie mowa w tym artykule. Krążownik "Szmaragd" na кронштадтском redzie "Szmaragd" został założony na newski stoczni północnej w 1902 roku, jego budowa jest w zasadzie zakończyła się 28 miesięcy później, chociaż niektóre podzespoły i system nadal sprawdzane i akceptowane już na przejściu do madagaskarze, u którego krążownik miał настичь drugą тихоокеанскую eskadra, która wyszła z ревеля miesiąc wcześniej. Podstawą projektu stawiali rysunki zakupionego wcześniej w niemczech krążownika "Nowik". Взгроможденные na polecenie wojskowego klienta na jego pokład więcej broni i maszty, a także wymiana kotłów systemu "шихау" na kotły systemu "ярроу" nie poszedł statek na rzecz: w szczególności, maksymalna prędkość jazdy spadła z 25 do 24 węzłów, a zasięg pływania 12 węzłowych przebiegiem zmniejszyła się z 2,370 do 2,090 mil.

Jakość wykonania jak kadłuba krążownika, jak i różnych systemów tak się okazało, nie na wysokości. Oto, co pisał na ten temat w swoim dzienniku okrętowy lekarz "Szmaragd", w. S. Krawczenko: "Pokład mocno przecieka.

Prawie wszędzie woda kroplami spada, a gdzie strumieniami leje. W samochodzie to jeden, to drugi łożysko przegrzewa, lub pęknie "Kołnierz". Prąd дурит i pewnego DNIa w sześć godzin wieczornych w środku obiadu nie zgasło — do rana. " charakterystyczne jest, że przy wszystkich wadach cena krążownika, zbudowany w rosji, okazał się prawie dwa razy więcej, niż jego niemieckiego poprzednika (3 549 848 zł wobec 2 000 870 zł). Z uwzględnieniem tego faktu dzisiejsze dyskusje na temat możliwości zakupu okrętów chiny zaczynają widywać się w zupełnie specjalnym świetle.

Przystępując do drugiej eskadrze pacyfiku, "Szmaragd" popełnił wraz z nią przejście z wyspy madagaskar do wschodnio-chińskim morzem. Krążownik "Szmaragd" w wyprawie w nocy z 13 na 14 maja 1905 roku połączenie admirała рожественского w składzie dwunastu броненосных statków, dziewięciu бронепалубных, płuc i krążowników pomocniczych, dziewięć niszczycieli i ośmiu небоевых statków weszło w цусимский cieśninę w celu dalszego przełomu we władywostoku. Na początku drugiej godziny DNIa na контркурсе rosyjskiej eskadry pojawiać się oddziały bojowe japońskich okrętów pod wodzą admirała. W 13:49 flagowy pancernik "Kniaź suworow" produkował пристрелочный strzał w mózgu statku japończyków, rozpoczynając tym samym wielogodzinnej bitwy morskiej, później nazwany цусимским. Na początku bitwy "Szmaragd" wykonywał otrzymaną w przeddzień sądowego i trzymał na траверзе flagowego drugiego броненосного oddziału, pancernika "ослябя", ze strony przeciwnej od nieprzyjaciela. Po około 40 minut, krążownik zmienił swoją pozycję w szeregu, tak jak jego dowódca, kapitan drugiej rangi wasilij nikołajewicz ферзен, zauważyłem, że mocno ucierpiała od ognia wroga "ослябя" cierpi na nieszczęście, i odwrócił się do niego, chcąc zaoferować pomoc. Wasilij nikołajewicz ферзен jednak, zbliżając się do miejsca zatonięcia okrętu, dowódca krążownika postanowił ograniczyć się do tego, że kazał zresetować znajdującym się w wodzie ludzi łóżka, boje i jeden twego wieloryby łodzią bez wioślarzy. W raporcie, przygotowanym przez barona ферзеном po walce, stwierdzono, że "Nie był zmuszony dać ruch i oddalić się od miejsca śmierci "ослябя", aby nie dopuścić do броненосцам 3-go i 2-go korpusów wykonać swój manewr".

Wyjaśnienie to budzi pewne wątpliwości, ponieważ znajdowały się mniej więcej w tym samym czasie i w tym samym miejscu миноносцы "żywiołowy", "Dzielny" i "Szybkie" mogli, nie przeszkadzając броненосцам, prowadzenia prac ratowniczych, dzięki czemu z wody zostały podniesione prawie czterystu członków załogi "осляби". Dlatego bardziej prawdopodobne wydaje się to, że baron ферзен pospieszył wyjść z intensywnie обстреливаемой przeciwnikiem zakresie wyłącznie z obawy uzyskać kontaktu w swój statek. Opuszczając miejsce śmierci "ослябя", "Szmaragd" przeszedł na prawą stronę kolumny pancerników i, kilka razy zmieniając swoje położenie względem niej, w końcu znalazł się na траверзе pancernika "Cesarz mikołaj i", na którym znajdował się przyjął dowództwo młodszy flagowy, kontradmirał небогатов. Około pół do siódmej wieczorem kierował szeregu rosyjskich okrętów pancernik eskadrowy "Aleksander iii" mocnoprzechylił, wyjechał w lewą stronę i przewrócił się. Zgodnie z już wskazanego powyżej przedstawieniu kapitan drugiej rangi ферзена, że "Dał pełny przebieg i poszedł do погибающему pancernik, aby w miarę możliwości ratowania ludzi. Podchodząc do перевернувшемуся pancernik, pozostałe pływać do góry kilem, krążownik zatrzymał i zaczął spuszczać z ростр wiosłowa łódź, tak jak вельботов do tego czasu u mnie już nie było; jednocześnie zrzucić wszystkie były pod ręką, koła ratunkowe, pasy, i spoczynku. Nieprzyjacielskie броненосные krążownika, szybko подвигаясь, otworzyli ogień.

Gdy odległość do naszego krańcowego pancernika było 20 кабельтовых, dał pełny skok, umieścić w prawo na burtę i poszedł do eskadrze. Łódź spuścić nie zdążył. " niestety, ale spasowane w lodowatej wody morza japońskiego ratunkowe nie pomogły ludziom utonięcia: z ponad dziewięciuset członków załogi "Aleksandra" nie ocalał ani jeden człowiek. W nocy z 14-wow na 15-maj krążownik "Szmaragd" pozostał w pobliżu "Mikołaja" i chodzące mu w wyniku pancerników "Admirał сенявин", "Generał-admirał apraksin" i "Orzeł". Po wschodzie słońca oddział ruchu w kierunku władywostoku, szybko został otwarty japońskich rozpoznawcze крейсерами, które towarzyszyły mu w ciągu kilku godzin, jednocześnie nakłania na niego swoje główne siły. Około 10:30 rano rosyjskie statki były otoczone są wielokrotnie przewyższającą ich w siłach nieprzyjaciela. Nie licząc możliwe nałożyć wrogim statkom jakiś znaczne obrażenia, a także, nie widząc możliwości ucieczki od nich, dowódca oddziału kontradmirał небогатов postanowił się poddać.

Na jego rozkaz na maszcie "Mikołaja i" zostały podniesione sygnały "Otoczony" i "Poddaję się". Rozbiorę sygnały flagowego dowódcy броненосных statków kazali отрепетовать go już na swoich masztach. W przeciwieństwie do nich, kapitan drugiej rangi ферзен postanowił nie oddać statek i wydał rozkaz, na pełnym biegu iść w okresie między неприятельскими крейсерами, jeszcze pozostał w kierunku południowo-wschodnim. Należy docenić ten gest dowódcy "Szmaragd" i oddać hołd tym, że zamiast hańby niewoli, który jednak na pewno uratował mu życie, a być może i tytuł (bo zawsze mogłeś powiedzieć, że po prostu wykonywał rozkazy swego admirała), zdecydował się podjąć próbę przebicia się. Japończycy nie od razu zorientowali się, manewr "Szmaragd".

Kiedy stało się jasne, że on odchodzi, w pogoń rzucili się krążownika "ниитака" (maksymalna prędkość 20 węzłów), "касаги" (22 węzła) i "Chitose" (22 węzła). "ниитака" dość szybko spadały, ale dwa inne japońskie krążowniki kontynuował "Szmaragd" w ciągu kilku godzin, dopóki nie znalazł się ukryty od nich zasłoną сгустившегося mgły. Pomimo, że rosyjskiemu крейсеру udało się uciec od pościgu, położenie jego było bardzo trudne z następujących powodów: 1. W trakcie bitwy 14 maja "изумруду" musiał kilka razy ostro z pełnego przodu dawać pełna os lub стопорить maszyny, co doprowadziło do powstania pęknięć w łaźni autostrady, питавшей paszowe pomocnicze mechanizmy, w tym kierownicy. Осмотревший uszkodzenie starszy mechanik stwierdził, że maksymalny ruch, który mógł dać krążownik bez ryzyka dalszych uszkodzeń, nie przekracza 15 węzłów. 2.

Długi ruch na wysokiej prędkości wymagało znacznego zużycia kąta, dlatego dostępne zapas paliwa na statku był bardzo ograniczony. 3. Wychodząc od prześladowań, "Szmaragd" silnie nastawionych na południowy-wschód, tak, że krążowniki japońskie mogli zająć pozycje na ewentualnej drodze jego uzupełnienie we władywostoku w celu przechwycenia, uniknąć którego, biorąc pod uwagę dwa pierwsze miejsca, byłoby to niemożliwe. Biorąc pod uwagę wszystko powyższe, vn. Ферзен postanowił podążać kursem no 43⁰, позволявшим, zbliżając się do wybrzeża na odległość do 50 km, określić punkt końcowy trasy. Lokalizacja krążownika "Szmaragd" DNIem 15 maja podczas dalszego ruchu krążownika pastewna łaźnia szkielet rozsypał się tak bardzo, że musiałam ją разобщить i zagłuszyć kołnierzami. Doprowadziło to do konieczności odmieni węgiel z samych dziur w inne, tak jak zużycie go w кочегарнях, znajdujących się w różnych częściach statku, chodził nierówno, a możliwości składania par z nosa w paszy nie było. Przeciążenie węgla padał nieprzerwanie, od wieczora do 15 maja, do czego była zaangażowana jest cała załoga, z wyjątkiem zmiany комендоров, znajdującego się w pobliżu broni.

Ludzie byli bardzo zmęczeni: vn. Ферзен podkreślał, że "W pracy, исполнявшиеся w zwykłym czasie jednym, trzeba było wyznaczyć trójki". Z powodu zmęczenia stokers ruch krążownika spadła do 13 węzłów. Zdając sobie sprawę, że usterki zawieszenia statku i zmęczenie zespołu, od ponad dwóch DNI nie miał czasu na odpoczynek, mogą stać się czynnikami decydującymi w przypadku spotkania z wrogiem, wasilij nikołajewicz postanowił zmniejszyć jej ryzyko do możliwego minimum i wydał rozkaz kierować się w zatokę władimira usytuowany jest w odległości 350 km na północny-wschód od władywostoku. Oczywiście, że znajdują się bliżej głównej bazie floty zatoki посьет i wybawieniem okazały się odrzuceni im z tych samych powodów, co i sam władywostok: możliwości przechwytywania statków wroga na drodze do nich, a także ryzyka, że będą one eksploatowane przez japończyków. "Szmaragd" dotarł do zatoki władimira około 0:30 w nocy z 16-wow na 17-maj.

Ponieważ do tego momentu zapas węgla na statku został praktycznie wyczerpany, a ponadto, spalono wszystkie имевшееся drzewo, zawyjątkiem łodzi i masztów, dowódca postanowił wejść do zatoki, nie czekając świtu. Jeśli manewr się udał, to między wojenny, a otwartym morzem był półwysep ватовского, który ukrył "Szmaragd" od japońskich statków prowadzących poszukiwania. Niestety, przy wejściu do zatoki, штурманский oficer porucznik полушкин, który kierował załączeniem statku, błędnie określił odległość do przylądka orzechowy, z czego krążownik zbliżył się do niego zbyt mocno i wyskoczył na koniec rafy, idącego od tego przylądka. Zatokę władimira na mapie podczas nocnego przypływu próbowano usunąć statek z ławicy. Do tego celu był podniecony verp, i równocześnie z uruchomieniem выбирающего jego obwód wieży został podany pełny ruch maszyn. Mimo to, krążownik pozostał mógł się ruszyć.

Dokonane pomiary wykazały, że w ciągu 2/3 długości obudowy siedział w wodzie powyżej minimalnego zagłębienia prawie na 0. 5 metra. Podejmować kolejne próby jego zdejmowania miało sens tylko po rozładunku statku, do czego należałoby spuścić wodę z kotła, a także usunąć ciężkie działa głównego kalibru i amunicję do nich. Oczywiście, oprócz tego, trzeba by uzupełnić zapasy paliwa, tak jak do momentu trafienia na mieliźnie go było nie więcej niż 8-10 ton. Najprawdopodobniej, węgiel miał w miejscowości olga, znajdującym się pięćdziesięciu kilometrów na południe od lokalizacji krążownika. Ale aby z niego skorzystać, trzeba było skierować tam z "Szmaragd" wiosłowa łódź, osiągnąć załadunku odpowiedniej ilości węgla na jakiś statek, stojącą w zatoce olga, i doprowadzić go do zatoki władimira.

Wykonanie wszystkich wymienionych działań wymagałoby co najmniej 24 godziny, co zupełnie nie odpowiadało dowódcy statku, tak jak w przypadku bardzo prawdopodobnego, jego zdaniem, pojawienie się japończyków, reprezentujący doskonały cel nieruchomy "Szmaragd" mógłby prowadzić z nimi walkę tylko dwa 120-mm pistolety, i byłby nieuchronnie rozstrzelany lub, co gorsza, jest zrobione. Категоричную pewność barona ферзена w tym, że na horyzoncie to pojawią się na nieprzyjacielskie statki, nie da się wytłumaczyć niczym innym, jak разыгравшимся wyobraźnią i расшатанными nerwami. Bo nawet jeśli założymy, że japończycy, zgadywać jego intencją nie iść w władywostok, wysłany na poszukiwanie "Szmaragd" jeden-dwa krążowniki, do zwiedzania wszystkich odpowiednich zatok i zatoczek południowo-wschodniej części pomorza, im zajęłoby co najmniej kilka DNI (w rzeczywistości pierwszy japoński okręt wszedł do zatoki władimira tylko przez półtora miesiąca). Można również zadać uczciwe pytania o to, czy miało sensu "изумруду" od razu iść do olgę, całe szczęście, że była znajduje się bliżej na trasie krążownika, i o tym, jak vn. Ферзен planuje rozwiązać zużycie problem, gdyby inscenizacja w zatokę władimira przebiegła pomyślnie. Do pierwszego pytania w swoich zeznaniach wojskowo-historycznej komisji dowódca krążownika wyjaśnił, że "Najpierw chciał iść do olgę, ale starszy oficer wyraził opinię, że zalew to chyba zaminowany, aby dać schronienie naszym миноносцам od nieprzyjaciela. Uznając to założenie poważnym, wybrał władimir. " ukrywając "Szmaragd" w południowej zatoce, vn.

Ферзен mógłby zająć się dostawą węgla w stosunkowo spokojnym trybie. Jak by to było, krążownik był spłukany, a jego dowódca zdecydował się wysadzić statek. Nie zbierając rady wojskowej, vn. Ферзен omówił swoją decyzję z kilkoma oficerami. Wiadomo, że co najmniej dwóch z nich (chorąży вирениус i mechanik топчиев) opowiedzieli się przeciwko natychmiastowego zniszczenia "Szmaragd".

Ile osób głosowało za, dokładnie nie wiadomo. W istniejących wskazaniach starszego oficera patton-фантон-de-веррайона i штурманского oficera полушкина, nie podano ich osobiste poglądy, ale podkreśla, że decyzja o wybuchu kapitan drugiej rangi ферзен brał sam. Krążownik "Szmaragd" po wybuchu tak więc, los krążownika został rozwiązany, a 17 maja 1905 roku około 13:30 na nim były sabotowane dwa ładowania oddziału, które spowodowały pożar w dziobowej części statku i wybuch paszowych патронных piwnic, faktycznie уничтоживших pełna ute "Szmaragd". Po sześciu DNI, na rozkaz dowódcy, zostały wyprodukowane dodatkowe eksplozje, które doprowadziły w całkowitą ruinę maszyny krążownika. Wtedy załoga "Szmaragd" w пешем buduję udał się do władywostoku i osiągnął go w drugiej połowie lipca. Później baron ферзен został odznaczony złotym bronią "Za odwagę", co wywołało pewne niezadowolenie w oficerskiej środowisku.

Wyrażano opinie, że krążownik był skończony dowódcą prawie nie celowo, aby uniknąć dalszego udziału w walkach. Niektórzy nawet uważali, że nie ma żadnego atutu rano 15 maja "Szmaragd" nie popełnił. Oto, na przykład, pokazał na ten temat chorąży шамие, który znajdował się w tym czasie na pancerniku "Mikołaj i": ""Szmaragd" otrzymał zezwolenie iść w władywostok, dał pełny skok, ponad 23 węzłów, i uciekł. Nikt go od eskadry nie odciął i nigdzie nie musiałem zmierzyć, jak to pisano w raporcie, a także, po prostu, korzystając z mocą swoich mechanizmów, uniknął on tego nieszczęścia, które zostały dostarczone my. " czytać takie opinie, co najmniej dziwne, bo opierają się na absurdalnym założeniu, że vn.

Ферзен wcześniej był przekonany, że jego statek został uszkodzony w zawieszenia i zmęczonym załogą będzie w stanie uciec od prześladowań japończyków. W rzeczywistości, miej "Szmaragd" nieco mniejszy ruch, musiałby podjąć nierówną walkę zsilnym przeciwnikiem, podobny do tych, w których zginęło krążownika "Władysław", "Dmitrij donskoj" i "Władimir мономах". Wydaje się, że w odcinku z przełomem kapitan drugiej rangi ферзен wykazał rzadkie odwagę i zimną krew, którymi różniły się, niestety, nie wszyscy dowódcy statków w tej tak nieudanej dla rosji wojny. Niestety, sam wasilij nikołajewicz nie mógł wykazać te cechy ani w trakcie walki, 14 maja, kiedy jego statek przedstawiała się możliwość udzielenia pomocy znoszącym katastrofa броненосцам, ani po tym, jak "Szmaragd", odchodząc od nieprzyjacielskich okrętów, dotarł do wybrzeży pomorza. Źródło: raporty kpt. 2p.

Ферзена czytanie kpt. 2p. Ферзена czytanie kpt. 2p.

Patton-фантон-de-веррайон czytanie por. Полушкина czytanie прап. Шамие.