Trzeba się bać nie silnego islamu, a słabego chrześcijaństwa

Rozprzestrzenianie się islamu w europie może odzyskać popularność chrześcijaństwa; секулярность stała się nową religią i odnosi się do innych z agresją neofita; kościół nie wie jeszcze, jak być z биоэтикой, ale już zgodziła się chrzcić zastępczych dzieci. Prognoza na przyszłość prawosławia i chrześcijaństwa od władimira легойды – przewodniczący synodalnego wydziału ds. Relacji kościoła ze społeczeństwem i mediami patriarchatu moskiewskiego jaka przyszłość czeka religię za 10-20 lat? dziś w europie jej publiczny znaczenie jest znacznie zmniejszona. Z drugiej strony, w krajach trzeciego świata rośnie liczba muzułmanów, a w afryce i ameryce łacińskiej – katolików.

Są dwa bieguny. W końcu skończy się ich bliskość? trendy, o których powiedział pan, naprawdę istnieje. Tylko w europie zmniejszona rola religii w ogóle, a chrześcijaństwa, które przez wieki było tradycyjnym wyznaniem dla tych miejsc. Co prawda sytuacja ta znacznie różni się od kraju do kraju, więc mówić o całkowitym lub jednym trendzie dość trudne.

Jedna sprawa – hiszpania, włochy, polska, więcej — francja, niemcy, lub, powiedzmy, norwegia. Równolegle w europie i na świecie nasila się wpływ islamu i jak na razie nie jest jasne, jaką globalną reakcję wywoła jego rozszerzenia. Kardynał kurt koch powiedział: "Nie trzeba się bać silnego islamu, a słabego chrześcijaństwa". Jeśli patrzeć na to stwierdzenie jako na punkt wyjścia, jakiegoś programu, można przyjąć, że na Europejskich terytoriach wzmocnienie islamu doprowadzi do kolei społeczeństwa w kierunku silnego chrześcijaństwa. Co prawda, na razie tego nie widać, ale historia bardzo często rozwija się nie według tego scenariusza, który wydaje się najbardziej oczywiste dla większości. Od czasu, gdy bolszewicy stali się agresywnie głosił ateizm, wielokrotnie padały obietnice pochować religię.

Bezskutecznie. Religia nie zniknie z naszego życia, ponieważ to jest to, co człowiek odczuwa potrzebę. Do mnie, przyznam się, staje się niespokojny, kiedy dowiem się, że w europie urzędnicy podejmują decyzję zniszczyć świątynie, w szkołach zabraniają nosić krzyże, a w uniwersyteckich murach staje się niestosowna mówić o wiarę. Jak myślicie, pojawi się w przyszłości na mapie europy kraje, w których religijna aktywność znajdzie się poza prawem lub będzie sztucznie zredukowana do zera? nie wykluczam, że w poszczególnych krajach na poziomie kontroli społecznej będą ustalały zasady, znacznie ograniczające publiczna manifestacja religijności. Ja już wiele razy mówiłem: jeśli dla kogoś jest problemem krzyż, który jest widoczny dla otoczenia, w którym gwarancji, że jutro ten sam problem nie będzie krzyż na kopule świątyni? będziemy musieli zamykać świątynie jakimiś wielkimi płotami? z negatywną reakcją na dzwony już do czynienia.

Przy czym, w naszym kraju. Myślę, że takie przeciwdziałanie też ma квазирелигиозные korzenie. Светскость, która ubiega się o status jedynego regulatora życia społecznego, to już ideologia lub квазирелигия. Kiedyś w historii dominacji jednej religii zakłada obowiązkowe ograniczenia dla innego. Teraz często zdarza się podobna walka agresywnej laickości z chrześcijaństwem. Z punktu widzenia socjologii, roc – duża organizacja społeczna.

Greenpeace, na przykład, też. Jeśli zapytać menedżerów гринписа, niż konkretnym będą robić następne 25 lat, oni odpowiedzą, że głównymi tematami dla nich stają się globalne ocieplenie i utylizacja śmieci, a problem wydobycia ropy naftowej i energii atomowej staną się mniej ważne, niż wcześniej. U roc jest podobny jasną wizję problemów na przyszłość? rosyjski kościół, nie mówiąc już w ogóle o chrześcijaństwie, o wiele starszy, niż greenpeace. Tutaj, przynajmniej trochę inny kąt widzenia. Problemy, które człowiek decyduje w religii – w tym samym wieku człowieka.

Nowoczesna апологетика mówi, że w ludziach jest wrodzona religijna potrzeba. A przecież i socjologowie i antropolodzy zgodzi się z tym, że człowiek nie odczuwa potrzeby, które w zasadzie нереализуемы – tym się zajmujemy. (ja teraz właśnie o potrzeby, a nie o fantastyczne plany i маниловские marzenia). Tak, że nasze plany nie są przeznaczone na 25 lat, a przez cały czas istnienia ludzkości. Złoża ropy naftowej mogą ulec zmianie, a człowiek, dopóki żyje, nigdzie nie odejdzie od wiecznych problemów życia i śmierci.

Mi ostatnio pokazywali artykuł, w którym czytamy, że naukowcy zmienią gen starzenia się i ludzie będą żyć średnio do 120 lat. Ale "Przeklęte pytania" nigdzie się nie wybierają. Po prostu dłużej będziemy nimi cierpieć. Wszystko wróci do starego testamentu ramki, gdzie patriarchowie żyli po kilkaset lat? tak, wszystko jest już opisane. Wraz z tym, jak greenpeace, mamy do czynienia z nowoczesnymi połączeniami: katastrofy ekologiczne, dyskusje o edukacji przyszłości, płatna młodzieży w wirtualność. Są problemy, których nie ma gotowego teologicznego rozwiązania.

Na przykład, niektóre kWestie bioetyki, możliwe антропологичсекие konsekwencje биоэтические. Istnieją problemy, które są rozwiązywane. Niedawno, przy okazji, w rosyjskiej cerkwi został przyjęty osobny dokument o chrzcie zastępczych dzieci. I jak, крестим? крестим, oczywiście. Ściśle mówiąc, nawet argumenty przeciw samego macierzyństwa zastępczego w większym stopniu moralne, niż czysto teologiczne.

Jeżeli kobieta oddaje swoje ciało do wynajęcia za pieniądze, nosi dla kogoś dziecka, w tym na pewno jest jakiś problem. Ale to nie znaczy, że dziecka nie można chrzcić. Czy kościoła potrzebę modernizacji życia wewnętrznego i zasad pracy z ludźmi? staram się nie używać słowa"Modernizacja", bo u niektórych ludzi jest natychmiast spowoduje przewidywalną reakcję odrzucenia, a moje słowa będą od razu w pewien sposób oznaczone – nawet do lektury i bez próby zrozumieć wypowiedziane. Czy potrzebne kościoła zmiany? oczywiście, są potrzebne. Kościół to żywy organizm, który ciągle się zmienia. Zobacz, u nas dzisiaj metropolitów są obecne we vkontakte i Facebook.

Równolegle istnieje metropolitów, którzy na oczy nie widzieli ani Facebooka, ani vkontakte. Kapłani, którym mniej niż 40 lub 30 lat — ludzi swego pokolenia. Oni nie spadli z księżyca i rosły w naszych czasach, ze wszystkimi jego plusy i minusy. Nie chcę teraz iść do debaty na temat pokolenia x, y, z i pepsi, ale oni przeżywają te same trudności, co ich rówieśnicy. Kiedy apostoł paweł mówi: "Dla wszystkich stałem się wszystkim, żeby uratować" — czy to nie jest wskazanie na potrzebę zmiany i zdolność chrześcijanina do zmian dla głoszenia ewangelii? inna sprawa, to nie oznacza, że trzeba co 10 lat zmienić język nabożeństwa lub dostosować go pod pojawiły slang. Ma bardzo poważny misyjna błąd, gdy kaznodzieja stara się pozyskać odbiorców i zaczyna mówić "Takie jak ty". Ale chrześcijanie nie są takie same, jak niechrześcijanie, jak неполиткорректно to dzisiaj brzmi.

Tę granicę przekraczać nie wolno. "Nazywamy cię tam, gdzie nie przyjdziesz bez kościoła", "Chrystus obiecał, że nigdy nie będziesz sam" – tylko taka może być prawdziwa prawosławna kazanie. Komunikujemy się z muzułmanami, buddystami i żydami, z wierzącymi i niewierzącymi, i w każdym człowieku są powołani, aby szanować obraz boga, niezależnie od poglądów religijnych tego człowieka. Ale te same poglądy chrześcijanin sprawdzić jednym – ewangelią. Nie możemy, nie mamy prawa powiedzieć, że być chrześcijaninem czy muzułmaninem – z punktu widzenia chrześcijaństwa tak samo.

Nie, nie tak samo. Właściwie, to pozycja każdego światowej religii, w centrum której stoi pytanie o prawdzie i zbawieniu. Obecność metropolitów w vkontakte i Facebook — to, oczywiście, dobrze. Ale teraz podstawowe walka w internecie idzie za styl podawania informacji użytkownikom. Problem nie w tym, gdzie odpalić konto, a jak poprawnie występuje o sobie powiedzieć.

Tutaj, wydaje mi się, że kościół ma poważny problem, ponieważ 90% biskupów mówią językiem nawet nie dawnych nauczycieli, a radzieckich urzędników, a wybitni przywódcy eksperci — językiem intelektualistów początku 20 wieku, który dziś mało kto bierze. Nie zgodzę się z tą cyfrą z dwóch powodów: po pierwsze, u nas w ostatnim czasie znacznie wzrosła liczba biskupów, tak jak bardzo wzrosła diecezji (200 diecezji w samej tylko rosji). Większość biskupów, które mężczyźni zostali wyświęceni w ostatnich latach – ludzie młodzi, oni po prostu nie mogą znać język radzieckiej biurokracji. Druga sprawa: jak "Przestarzały" język jest poważnym problemem? jeden mój kolega nazwał współczesną młodzież pokoleniem "Projektu". Ja się z tym zgadzam.

Ale ma to i swoje plusy dla bogatej tradycji kościelnej, malarstwa i architektury. Ponadto, współczesne społeczeństwo bardzo фрагментировано. Niedawno piosenkarka przewód w odpowiedzi na słowa, że on мегапопулярен, powiedział: "Jestem popularny w pewnych grupach społecznych". I to prawda: wśród jednych ludzi jest popularny, a wśród innych nieprzyzwoite jest po prostu wymieniam jego imię. Taka jest cecha współczesnego świata.

Z jednej strony, to utrudnia życie, bo w niej niewiele pozostaje uniwersalnych autorytetów. Z drugiej strony, wydaje mi się, religia odnosi się do tych wiecznych tematów, których eksperymenty ze stylem mogą zaszkodzić i która może połączyć dużą ilość ludzi to ich стилистическим konsekwentnie. Powiedzmy, problem języka, oczywiście, istnieje: trzeba mówić tak, aby publiczność cię rozumiała. U nas w serwisie youtube ma ojca-eksperymentatorów. Jeden, wydaje mi się, że w ogóle działa w stylu maxa +100500, tylko oczywiście bez przekleństw.

Ale лайкам i дизлайкам, a także po komentarzach widać, że daleko nie każdy jest gotowy do odbioru. Ale nawet przy takiej nowoczesnej składaniu, oczywiście u tych rolek nie ma milionowych odsłon. I nie będzie. Jak słusznie wskazała na przyczyny tego moja znajoma, profesjonalnie разбирающаяся w tym temacie: "Nie ma mata.

Nie ma cycków. Nie ma mimi". Trudno powiedzieć. Oglądałem kilka eksperymentów, kiedy kapłan próbował przejść z publicznością nie tylko na понтяный język, ale, powiedzmy, na субкультурный. Często wynik był dokładnym przeciwieństwem idei.

Jednak religijny interes głęboko dobrze jest skierowany za styl. Spotykają się, oczywiście, zawsze po okładce, ale odprowadzają coś dla umysłu. W sumie najważniejsze aby było z czego odprowadzać. Tak, dziś istnieje problem opracowania kazania. Ale czy istnieje uniwersalny przepis na rozwiązanie tego problemu? oczywiście, że nie.

Chociaż jeden uniwersalny kryterium mogę nazwać: musi drapać serce. Mężczyzna usłyszał kazanie, musi zdawać sobie sprawę, jaki ona ma stosunek do jego dzisiejszym życiu, a najlepiej być inspirowane wysłuchanym. To, wydaje mi się, że w rosyjskich seminariach trzeba anulować kursy czytania kazań i po prostu patrzeć w puste podczas stronę ted. Com. Bo jego krótkie wykłady w pełni spełniają warunków, które zostały wymienione. Zapewniam cię, że patriarcha wiedzę o różnych formatach nowoczesnych wystąpień publicznych i w naszych seminariach uczy się nie tylko klasyczne kursy гомилетики na poziomie 19 wieku. To jest ted. Com patrzą? może być, nie obowiązkowo, jak by się chciało, alektoś na pewno patrzy. To, że jest to przydatne, ja się z tym zgadzam.

Choć są i inne przydatne strony. W rosji teologia uzyskała status świeckiej nauki, niedawno odbyła się obrona pierwszej pracy doktorskiej i wiele naukowcy boją się, że rosyjska wyższa szkoła pogrąża się w архаику. To tak, lub odwrotnie, kościelna myśl staje się bardziej istotne w dialogu ze świeckiej nauki? uważam, że problem legalizacji teologii w naszym środowisku akademickim атавизмом z okresu sowieckiego. Genetyka byli zmuszeni przyznać, a teologia do tej pory "I chciałabym, i gryzie". Wszyscy doskonale zdajemy sobie sprawę, że naukowy status teologii odpowiada światowej akademickiej praktyce.

I nic nadzwyczajnego z naukowego punktu widzenia, nie ma. Wydaje mi się, że w protestach przeciwko teologii widzimy przejawy dogmatycznie-антинаучного zrozumienia nauk humanistycznych, która występuje przede wszystkim u niektórych naukowców-естественников. Głównym problemem, jak zawsze było od czasów galileusza – wytyczonymi religii i nauki. Tak i wewnątrz nauki też. Teraz wprowadzono nową dyscyplinę, trzeba przeprowadzić демаркационную linię: tutaj religioznawstwo, tu filozofia, tu teologia.

Less methodologically to prosta rzecz jasna. Myślę, że dla większości obywateli pytanie "Nauka teologia, czy nie?" nie jest tak ważny. Ważne jest to, jak wyraźnie i przekonująco będzie mogła powiedzieć o sobie. Na przykład, psychologia aktywnie uczestniczy w życiu publicznym. Teologia, po tym jak utwierdzi się w środowisku naukowym, też stanie się bardziej widoczne? mieszczucha od tego będzie jakiś interes? powiem tak: a dlaczego nie? jest bardzo ciekawa współczesna myśl teologiczna, która na razie nie jest bardzo szeroko znana w rosji.

Grecka, na przykład. Czy tradycja современнной protestanckiej апологетики, z której można nie we wszystkim się zgadzać, ale ważne i trzeba wiedzieć. Teologia w dialogu z nauką będzie w stanie przyciągnąć uwagę nie tylko wierzącej części populacji naszego kraju i poszerzać horyzonty wszystkich ludzi myślących.