Ilustracje historyczne. Rysować nie jest tak proste!

Data:

2019-06-28 18:25:13

Przegląd:

336

Ranking:

1Kochać 0Niechęć

Udział:

Main/
history/
Ilustracje historyczne. Rysować nie jest tak proste!

Ilustracje historyczne. Rysować nie jest tak proste!

умиляют zdjęcia rzekomo bizantyjskich wojowników. Możliwe, тысяцкие i miały taki "Strój", ale nie zwykłych i nawet nie десятники. I nawet аглицкие napisy na zdjęciach mnie nie przekonują, a nawet wręcz przeciwnie. Białystok (nick), 1 czerwca 2019 r.

nie odpowiadaj głupiemu według jego głupoty, abyś i nie stać się takim jak on; ale odpowiadaj głupiemu według jego głupoty, aby się nie stał się mędrcem, w oczach jego. Księga przysłów 26:4, 26:5

ilustracje historyczne. istnieje więc oczywisty problem niewiedzy. Czyli wiele osób po prostu nie wyobraża sobie, jak pojawiają się na światło ilustracje do artykułów i książek na tematy historyczne.

I na pewno opowieść o tym zainteresuje wielu czytelników "W", bo każda taka ilustracja nie co innego, jak pokazanie historii.
Poznajmy się z pracą artysty-ilustratora "Na żywo", czyli na konkretnych przykładach jego pracy. I z tej okazji mamy. I to rzadka okazja, tak jak nie wszyscy lubią pokazywać swoją "Kuchnię", a już tym bardziej szczegółowo opisywać, co i jak robią. Ale.

"Dla sympatycznego chłopaka i kolczyk z ucha". Więc patrz, czytaj i komu, co wydaje się szczególnie interesujące – pytaj. Na przykład to, ilustracja z książki "Armies of the volga bulgars and khanate of kazan 9th-16th centuries" (оѕргеу, men-at-arms nr 491). Dokonano jej harry i sam эмблетоны.

Ojciec i syn. Harry pracował na "оспрей" ponad 20 lat. Mieszka w szwajcarii, gdzie również tworzy kształty dla muzeów. Co do rysunku, to na nim widnieją wojownicy, których (dwie postacie, stojące po prawej stronie), każdy może zobaczyć w ekspozycji muzeum narodowego republiki tatarstan w kazaniu.

Stoją oni tam w szklanych szafach. Ja ich ze wszystkich stron, zrobił zdjęcie i. Artystów pozostało tylko je narysować w "żywych pozach"! no ale zacząć muszę od tego, że zmierzyć się z problemem ilustrowania musiałem jeszcze w latach 1995-1997, kiedy wydawnictwo "Oświata" również przygotował do druku "Rycerzy średniowiecza". Wtedy żyli jeszcze tradycji radzieckiej druku i podobne książki wychodziły z "Obrazkami", a nie zdjęcia z интеренета.

Próbki dla artysty były wykonane z odpowiednich publikacji brytyjskiego wydawnictwa "оспрей" i książek функенов. Przy czym, człowiekiem okazał się wyrozumiały: rysował wszystko bardzo dokładnie, ale w zupełnie inny sposób, tak, że graficzna podstawa każdego obrazu zupełnie nie pokrywa się ze źródłem. A oto szczegóły były nieco niewyraźne, więc wszystko było "Tak" i w tym samym czasie "Nie tak"!
Jest to jedna z wcześniejszych rekonstrukcji, запавших mi w duszy – obraz z książki o spartakusa początku 50-tych ubiegłego wieku. Jest mural w pompejach i powoduje, że dzisiaj (przynajmniej u mnie!) bardzo wiele pytań.

Tam była i inna rekonstrukcja, moim zdaniem bardziej lojalna. Ale to pokazać łatwiej jest większe i na nim dobrze widoczne wszystkie szczegóły. Przy okazji, takie artyści rzadkość. Na przykład, zacząłem szukać "Analog" u siebie w penza i mi doradzili kobietę, która "Dobrze rysuje ubrania" i prawie szkice przygotowuje dla teatru. Spotkał się z nią, dał się zrobić kopię obrazu z ilustracja z wydania "оспрей" na próbę.

I dostałem. Pytam: "A dlaczego masz na ramię klamra już paska? spójrz na swoją torbę, czy to jest możliwe" "Ach, to. Ale to taka mała rzecz!" zakładają mi dwóch studentek-дипломниц naszego artystycznego akademii im. Sawickiego.

Narysować dwóch naszych żołnierzy, uczestników "Lodowego побоища" do artykułu w języku angielskim czasopiśmie "Militari вогеймер". I niby nieźle wyszło. Ale jakoś bardzo drzeworyt, sztuka. Bardzo dobre ilustracje robił u i.

Зейналова. Są one drukowane w anglii, w czasopismach "Militari вогеймер", "Militari иллюстрейтид", w belgii w dzienniku "La фигурин", ale. Zajął się on metalem i stało się dla niego nie do ilustracji. Potem książkę w "оспрей" wziął się składać nasz artysta w.

Корольсков, a następnie on sam zaliczył jeszcze książkę "Rycerze, zamki, broń", ale. Pochłonęła go zupełnie nie do czasu koścista z kosą. I tu już musiałem najbardziej poważny sposób spełnić wymagania wydawnictwa "оспрей". I tak to było ciekawe, choć trudne, co powiedzieć o tym będzie po prostu należy.

jedna z sal muzeum narodowego republiki tatarstan.

Weź i zrób zdjęcie. Drobne szczegóły – też nie problem. Są one obok!

takie "żywe " postacie" jest po prostu wybawieniem dla ilustratora. (muzeum narodowe republiki tatarstan, kazan)

ci, którzy są zaznajomieni z tymi brytyjskimi publikacjami, wyobrażają sobie, że w serii "Maine-et-армз" musi być dokładnie osiem kolorowych ilustracji.

Które każdy zaproszony artysta robi po swojemu, ale w zasadzie technika sama. Najpierw na każdy rysunek autor przygotowuje scenariusz, czyli pisze, kto na nim, i mniej więcej w jakiej pozycji. Przy tym każda figurka numer i podaje "Jej czas". Następnie ty, a nie ktoś inny, nie "Obcy wujek" sprawia, że na każdą figurę szkic.

On może być i nie jest bardzo dobry, ale musi być dopracowany w szczegółach. Czyli jeśli na głowie hełm wojownika – to musi być zdjęcie lub rysunek tego kasku, i link do źródła – skąd to pochodzi. Jeśli wzór na ubraniu, to. Również zdjęcia – na podstawie czego ty go tu umieścił.

david nicole nie tylko pisze, ale i sam często podpisuje swoje książki.

Oto jego "Rycerze" z monografii "Nicolle d. Arms and armour of the crusading era, 1050 – 1350. Uk. L. : greenhill books.

Vol. 1. "

Czyli biorąc pod uwagę, że wszyscy rycerze w czasie takich samych zbroi nie noszone, ale w dużej mierze były bardzo blisko i ciągle z siebie coś na różne sposoby "Pożyczył", taka rekonstrukcja ma pełne prawo do istnienia!
Jeszcze jedna bardzo popularna rekonstrukcja a. Шепса. W rzeczywistości nie jest rekonstrukcja nawet, a malowanie odrysowywanie эффигии w kolorze. Przed nami roger de трампингтон z эффигии w трампингтонской kościoła w кэмбриджшире, około 1329 r.

Poza, naturalnie, zmieniona. Jedyną wadą tego obrazu – nie ma wzoru na łopotach pochwy (jest bardzo mały i nie było rozebrać, co tam jest) i nie wiadomo, jakiego koloru nakolanniki. Nagle miedziane lub zostały позолочены? następnie należy "Malowane kwiaty". Ty wiesz materiał, z którego wykonana jest ta lub inna część proponowanego tobą stroju i jej kolor.

Bardzo dobrze, jeśli jako oryginału są używane zdjęcia. Ale muszą być z muzeum i z podaniem – z jakiego muzeum i kto jest autorem tej rekonstrukcji.

moja rekonstrukcja na podstawie jednej z эффигий. Została wzięta za podstawę dopasowana postać "Chłopa" i ubrana w modzie xiv w. A.

Шепс ją namalował i nadał "żywości".

praca a. Шепса (z obróbką na komputerze): "Rycerz wojny stuletniej, xiv w. ) w oparciu o znowu эффигия, więc szczególnie było nawet i nie interesuje ją zrobić!

sir miles (łaźnia parowa эффигия, ale usunęliśmy postać żony). Ryż. A.

Шепса w mojej graficznym rysunku. Dokładna kopia odpowiedniej эффигии! to wszystko jest wskazany strzałkami i numer, a na dołączonych do szkicu arkuszach podpisuje kolor każdej z części i – co najważniejsze, skąd oni pochodzą. Czyli znowu pożądane zdjęcia muzealnych gablot, lub kserokopie zasługujących na uwagę monografii. Dalej szła sama praca, przy czym okresowo ci prowadzących gotowe szkice na temat udoskonaleń.

Ciekawa technologia pracy niektórych z angielskich artystów. Na przykład, ten sam angus mcbride, który żył w afryce pod nazwano cape town, miał nie tylko art studio, gdzie jeszcze i szkolił młodzież, ale i. Stajni! młodych ludzi, ubranych w sportowe body w obcisłe, wbijał na konia i. Robił zdjęcia w różnych pozach, z włócznią lub łukiem w ręku.

Po tej ze zdjęcia robił bohaterski rysunek i utrzymywało go odpowiednimi szczegółami. Jak widać, wszystkie, nawet bardzo proste: poszedł do stajni, wybrał odpowiedniego konia, człowieka odpowiedniego wzrostu i budowy, po czym weź zrób zdjęcie i rysuj.

a teraz poznamy szkicami itp nicolas książce o булгарию i казанское chanat. Oto kazański łucznik xv w.

Numeracja wskazuje na części, w których opisano ich materiał i ewentualny kolor: czerwone sukno", "Jedwab", "Skóra", "Miedź".

zachodnio-syberyjski jeździec xvi w. Ta sama technologia. Oddzielnie przedstawiono szczegóły, które z przodu nie są widoczne.

Nagle ilustrator umieścić postać w takiej pozycji, że ich wygląd będzie potrzebował?

han początku xvi w. Na odzieży pokazany wzór, ale osobno wydane "расцветовка".

wzór na ubraniu булгарского wodza x w. I tutaj talii zestaw.

a to ханский koń! ale znowu "Z głowy" on nic nie brał. Każdy element zbroi i broni mogła pokonać wizualnie został rozpoznany przez jednego z dostępnych w naszej dyspozycji źródła – to lub muzealne artefakty, lub miniatury z średniowiecznych książek, lub płaskorzeźby i rzeźby.

To, oczywiście, doskonałe źródło. Weź, na przykład, kolumnę trajana i po prostu перерисовываешь to, co na niej. Tak, jest tam osobne "несуразности" (o nich na po, przy okazji, już uczono), ale w sumie to jest całkiem realistyczny źródło. Lub potrzebujesz RIAl witeź vi w.

Prawda jest płaskorzeźba z szacha шапуром, gdzie nawet кольчужное oplot pokazano. No i dobrodziejstwem są эффигии. Jak same w sobie, a raczej ich zdjęcie i już zrobione przez nich ich graficzne rysunku. To nawet mi sił – wziąć taki rysunek i po prostu ubrać w garnitur anatomicznie prawidłową sylwetkę mężczyzny z internetu.

Tam takie jest, a nawet nie jedna!

булгарский wojenny wódz x wieku.

silnie jeździec chanatu kazańskiego xiv-xv wieku. ale aby to zrobić, musisz wiedzieć źródła wiarygodnych informacji, a jeszcze mieć do nich dostęp. No, na przykład, gdy pisałem książkę o uzbrojeniu kazańskichwojowników, to jeździł w kazan, chodził tam po muzeach i fotografował próbki broni i zbroi, a także na wystawie w narodowym muzeum tatarstanu figury wojowników, wykonane w pełny wzrost. Nie tylko same postacie, ale i próbki tkanin. Szło iść do biblioteki uniwersytetu i oglądać tam książki autorów lokalnych i kopiować ich ilustracje, obejść cały kazański kreml i strzelać z różnych punktów wieżę сююмбике (jako иллюстративного materiału), słowem, poświęcić sporo czasu i sił.

A potem była moskwa, gim i zbrojownia, i listy do muzeów мурома, елабуги, булгара i wielu innych miast z prośbą o przesłanie zdjęć lub wyrazić zgodę na ich publikację. A następnie na podstawie zebranych i nadesłanych materiałów jak raz i trzeba było robić szkice.

jeszcze jeden koń, spłaszczoną w drugą stronę. i tu mi znowu bardzo szczęśliwy z współautorem. Okazało się, że profesor, nottingham university dr david nicole.

I wyszło tak, że on był synem znanego w anglii książki, literata i z dzieciństwa umiał rysować. Nie na tyle, żeby samemu jeszcze i zilustrować własne książki, ale w pełni profesjonalnie, aby przygotować wysokiej jakości miniatury dla artysty. Pracę sobie, przy okazji, tak starał się złagodzić do granic możliwości. Narysował kilka figur ludzi i konie, a potem.

Po prostu переодевал ich potrzeby! tak, że jeden i ten sam człowiek, bóg być u niego i rosyjskim витязем, i монголом, a konie pod różnymi siedliskiem i z różnym сбруей кочевали z wieku na wiek. Ale w zasadzie to logiczne, ponieważ zarezerwowane dla artystów, których w tym jego szkiców i według mojego scenariusza powinien był zrobić kolorową ilustrację.

a to oto ilustracja, urodzona na podstawie powyższych szkiców. Praca garry i sama эмблетонов.

więcej w tekście książki powinny być takie zdjęcia artefaktów, ze wskazaniem na tego muzeum, w którym są eksponowane. Nie mniej niż 20-30 takich właśnie zdjęć potwierdzających kolorowe rysunki.

graficzna rysunek zbroi 1450 r.

Z muzeum w edynburgu. Pozostało nałożyć cień, zmienić postawy i. "Rycerz gotowy"! tak, że w odniesieniu do ilustracji wydawnictwa "оспрей" można powiedzieć, że są one wyłącznie историчные, każdy drobiazg w nich ma swoje uzasadnienie, a "Wheeze" artysty w nich tylko chyba, że postawa i wyraz twarzy. No ale jeśli ktoś chce spróbować szczęścia w pracy z tym wydawnictwem, to.

Bądźcie gotowi spełnić wszystkie te wymagania! p. S. Wydaje mi się, że próbki tekstu w języku angielskim z opisem kolorów i szczegółów obrazu tu umieszczać nie trzeba, to jest bardzo dużo miejsca zajmują. Ale bez nich też, niestety, nigdzie! p.

P. S. Tak, że nie powinno się mówić źle o angielskich artystów ilustratorów. U nas, przy okazji, mistrzów tego poziomu też jest niewiele, ale są.

To i oleg fiodorow, i roberto палласиос fernandez, i mikołaj zubkow i igor дзысь, i a. Шепс, który, nawiasem mówiąc, jeszcze i świetnie rysuje technikę bojową. Są i tacy, którzy rysuje żołnierzy w późniejszym czasie, ale ich nie znam.

Ilustracje historyczne. Rysować nie jest tak proste!

Uwaga (0)