Літоўцы – вунь, бежанцы – сардэчна запрашаем!

У літоўскім горадзе каўнасе адкрыўся цэнтр чырвонага крыжа па прыёме і інтэграцыі бежанцаў, у функцыі якога будзе ўваходзіць кансультаванне прыбываюць у краіну мігрантаў па пытаннях працаўладкавання, сацыяльнага забеспячэння, а таксама іх знаёмства з мясцовай культурай і традыцыямі. Відавочна, гэтую меру варта разглядаць як складовую частку палітыкі па прыёме перасяленцаў, у асноўным з краін блізкага усходу, актыўна насаждаемую сваім сябрам еўрапейскім саюзам. Нагадаем, згодна з дагаворах, заключаных з бруселем, малыя краіны ес абавязваюцца прыняць пэўную колькасць бежанцаў, каб падзяліць гэты цяжар з найбольш пацярпелымі ад патоку практычна некантралюемай міграцыі краінамі міжземнамор'я. Навеянные добрымі намерамі мультыкультуралізму ініцыятыва ў літве рэалізуецца, мякка кажучы, са скрыпам, чаму ёсць шэраг прычын. Першая – аб'ектыўна невялікая колькасць квот – вільнюс заявіў аб гатоўнасці прыняць толькі 1 105 чалавек. Акрамя таго, да перасяленцаў, якія прэтэндуюць на статус бежанца, прад'яўляюцца жорсткія патрабаванні з боку дзяржаўных органаў.

На «месца пад сонцам» могуць прэтэндаваць толькі тыя асобы, якія прайшлі адбор супрацоўнікамі спецыяльных службаў і не ўяўляюць пагрозы грамадскай бяспекі. Таксама супраць ператварэння літоўскай рэспубліцы ў прывабную для атрымання прытулку краіну, на жаль, гуляе яе ўзровень сацыяльна-эканамічнага развіцця. Патрабавальныя прыезджыя з арабскіх краін, якія ўжо паспелі спазнаць дабра адначасовых выплат і дапамог па беспрацоўі, якія складаюць больш за 3 тысяч еўра ў месяц для шматдзетнай сям'і ў фрг, не гатовыя «перабівацца з хлеба на ваду» усяго за 500-600 еўра, якія ім могуць прапанаваць у літве. Аб гэтым недвухсэнсоўна кажа статыстыка: у 2016 годзе прытулку ў краіне запыталі 410 чалавек, што толькі крыху больш за трэць ад планавага паказчыка. Тыя ж, каму ўсё-такі пашчасціла трапіць у літву, не спяшаюцца ў ёй асталявацца. Наадварот, у навінавых стужках рэгулярна з'яўлялася інфармацыя аб тым, што чарговая сірыйская сям'я або кампанія з некалькіх выхадцаў з ірака арандавала аўтамабіль і спешна адправілася ў германію.

Зрэшты, для мясцовага насельніцтва, яно і да лепшага – наўрад ці лёс бельгійскіх і французскіх гарадоў, якія пакутуюць ад тэрарыстычных актаў ісламскіх экстрэмістаў, можа служыць добрым прыкладам. Сумна, аднак, што удирающие з літвы мігранты бягуць літаральна следам за мясцовымі грамадзянамі, якія шукаюць дабрабыту ў краінах заходняй еўропы, што немінуча абернецца дэмаграфічным крызісам для так званага «балтыйскага тыгра». З іншага боку, можа не ўсё так дрэнна? не дарма ж свабоднае перамяшчэнне людзей абвешчана адной з асноватворных каштоўнасцяў супольнасці еўрапейскіх дзяржаў. Безумоўна, літва дасягнула тут ўзрушаючых поспехаў і стала прыкладам для ўсіх астатніх. Праўда, пакуль толькі па колькасці выязджае насельніцтва.