Як Расея можа выйграць у нафтавай вайне: здагадкі экспертаў

падзенне коштаў на нафту прывяло да рэзкага зніжэння курсу рубля. Аднак не выключана, што расея не толькі выстаіць у нафтавай вайне, але і пераможа ў ёй. У карысць таго, што менавіта расея выйдзе пераможцам з супрацьстаяння на нафтавым рынку, па думку амерыканскага выдання bloomberg, кажа тое, што краіна валодае велізарнымі рэсурсамі. І гэта сапраўды так.

Не толькі за кошт нафты дадаецца дабрабыт расійскага дзяржавы, да таго ж за гады санкцый расейская эканоміка значна падвысіла сваю самадастатковасць. У адрозненне ад расеі, саудаўская аравія пры ўсім сваім багацці мае значна больш аднабаковую эканоміку. Так, экспарт саудаўскай аравіі на 64,7 % складаецца з нафты і на 8, 3 % — з нафтапрадуктаў. Каралеўства вельмі залежыць ад імпарту, прычым нават у сферы харчавання, будучы не ў стане самастойна забяспечыць уласную харчовую бяспеку. Акрамя таго, каралеўства яшчэ і сутыкаецца з мноствам сацыяльных і палітычных праблем. Сярод іх, напрыклад, і каласальная беспрацоўе, якая сярод моладзі складае 32%.

Кожны трэці малады саудыт беспрацоўны, пры тым, што ў краіне поўна гастарбайтэраў з паўднёва-усходняй і паўднёвай азіі, афрыкі, суседніх арабскіх краін. Калумніст forbes элен р вальд лічыць, што ролю ў перамозе расіі згуляюць і вопыт прэзідэнта уладзіміра пуціна і кіраўніка мінэнерга аляксандра новака ў прыняцці складаных рашэнняў у сферы нафтавага рынку, а вось кіраўнікі саудаўскай аравіі такім вопытам не валодаюць. Дарэчы, расейскі бюджэт першапачаткова быў «заточаны» на больш нізкія кошты за барэль нафты, чым саудаўскі бюджэт. Розніца ў ўмоўнай кошту нафты складае амаль 2 разы (42 даляра ў расеі і 80-82 даляра ў кса) і ў бягучай сітуацыі эр-рыяд сутыкнецца з немагчымасцю павелічэння даходаў свайго бюджэту.

На фоне існуючых сацыяльных праблем, канфлікту з іранам, вайны ў емене гэта багата вельмі сур'ёзнымі наступствамі. Мала таго, што нафту трэба здабываць, яе трэба яшчэ і дастаўляць. Гэта яшчэ адзін значны фактар. Але ва ўмовах пандэміі коронавируса многія марскія парты аказваюцца зачыненымі, альбо значна скарачаюць грузаабарот, што таксама не выгадна саудаўскай аравіі.

Попыт на нафту застаецца невысокім па параўнанні з перыядам да пандэміі, таму прадаваць невялікая колькасць нафты па нязначным цэнах будзе нявыгадна і самім саўдзітам ў першую чаргу. Расея можа атрымаць пэўную выгаду для сябе з нафтавай вайны. Па-першае, гэта - ліквідацыя з нафтавага рынку вытворцаў з высокай сабекоштам здабычы нафты. Як мы ведаем, гэта – амерыканскія вытворцы сланцавай нафты, па якім абвал цэн ударыў у першую чаргу.

Ужо цяпер у зша задумваюцца аб увядзенні абмежавальных мер на пастаўкі нафты з расіі і саудаўскай аравіі. Па-другое, сітуацыя на нафтавым рынку прывядзе да зніжэння канкурэнтаздольнасці амерыканскага спг па параўнанні з расейскім газам. У гэтых умовах перспектывы паставак газу па «паўночнай плыні-2» аказваюцца больш чым аптымістычнымі. Тым больш, што амерыканскае кіраўніцтва, субсидировав здабычу сланцавай нафты, пакінула менш сродкаў на спг, і гэта прывяло да неадпаведнасці кошту апошняга і тых коштаў, па якіх яго былі б гатовыя купляць у еўропе. У-трэціх, не выключана, што рана або позна саудаўская аравія і расія зноў сядуць за стол перамоваў і заключаць новую здзелку па нафце. Прычым адбудзецца гэта па ініцыятыве саудаўскай аравіі, якая рызыкуе куды больш нашай краіны.

Пры гэтым эксперты сцвярджаюць, што чым даўжэй цэны на нафту будуць захоўвацца (у разумных часовых межах), тым лепш будзе для расеі: той жа канкуруючы сланцавы сектар зша будзе калі не знішчаны цалкам, то потрепан так, што на яго аднаўленне спатрэбіцца не менш за 5-6 гадоў. Таму прадказваць ўзлёт цэны барэля нафты заўчасна, але, па меншай меры, у агляднай перспектыве цана можа стабілізавацца, а гэта ўжо вельмі шмат у сітуацыі, якая сітуацыі.